16 พฤษภาคม 2409 ชาร์ลส์ ไฮร์ส (Charles Elmer Hires) นักปรุงยาชาวเมืองฟิลาเดลเฟีย สหรัฐอเมริกา สามารถผลิตเครื่องดื่ม รูทเบียร์ (Root Beer) ได้สำเร็จ
รูทเบียร์
ชาร์ลส์ ไฮร์ส ค้นพบเครื่องดื่มชนิดนี้ในระหว่างดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับภรรยาที่เมืองนิวเจอร์ซีย์ ขณะที่พักอยู่ในโรงแรม เขาได้สั่งเครื่องดื่ม รูทที (root tea) ระหว่างนั้นเขาก็คิดขึ้นเล่น ๆ ว่าถ้ามีเครื่องดื่มรูทเบียร์บ้างล่ะ มันคงน่าเย้ายวนใจใช่เล่น เมื่อกลับมาถึงบ้านเขาก็ลองผสมน้ำกับน้ำตาล ยีสต์และรากไม้บางชนิดจนได้น้ำหวานชนิดใหม่ที่มีกลิ่นและสีเหมือนเบียร์ เขาตั้งชื่อมันว่า “รูทเบียร์” ระยะแรกเขาลองเอาไปขายให้แม่บ้านโดยผสมน้ำโซดาลงไปด้วย
ในระยะแรกไม่ค่อยประสบความสำเร็จทางธุรกิจมากนัก ในที่สุดเขานำเครื่องดื่มชนิดใหม่ไปเปิดตัวในงาน Centennial Exposition ที่เมืองฟิลาเดลเฟียในปี 2419 โดยเขาใช้สโลแกนว่า “The Temperance Drink” และ “the Greatest Health-Giving Beverage in the World.” อีก 3 ปีต่อมาบริษัท Cadbury Schweppes เจ้าของเครื่องดื่ม Dr Pepper และ Seven Up ได้เข้ามาซื้อกิจการต่อและจัดจำหน่ายมาจนทุกวันนี้
รูตเบียร์ (Root Beer) เป็นเครื่องดื่มประเภทน้ำหวานอัดลม มีส่วนผสมหลักเป็นรากหรือเปลือกต้นไม้จากพืชในสกุล Sassafras (เทพทาโร) และ Smilax ornata (เถาวัลย์ยั้ง) มีสองประเภทคือแบบผสมแอลกอฮอล์และแบบน้ำอัดลม
ประวัติของรูตเบียร์ไม่ทราบแน่ชัด แต่แบ่งได้เป็นสองทฤษฎี โดยทฤษฎีแรก รูตเบียร์ปรากฏในผลงานของวิลเลียม เชกสเปียร์หลายครั้ง ในชื่อสมอลเบียร์ แต่รสอ่อนและบางกว่า และมีแอลกอฮอล์น้อยกว่า ทำจากสมุนไพรและผลเบอร์รี บางคนก็เรียกว่า เบิร์ชเบียร์ (Birch Beer), ซาร์สพาริลลาเบียร์ (Sarsparilla Beer) หรือจินเจอร์เบียร์ (Ginger Beer) และเป็นที่นิยมมากในหมู่ชาวไร่ชาวนาในคริสต์ศตวรรษที่ 18
ส่วนทฤษฎีที่สอง รูตเบียร์เกิดจากการทดลองของ ชาลส์ เอลเมอร์ ไฮส์ เภสัชกรจากฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย ที่กำลังคิดค้นสูตรในการผลิตยาสมุนไพร โดยนำรากไม้มาผสมกับสมุนไพรหลายชนิดแล้วหมักไว้ แต่รูตเบียร์ที่ได้ในครั้งแรกมีรสค่อนข้างขม ไฮส์จึงปรับสูตรเรื่อยมาจนเป็นที่พอใจ และนำออกจำหน่ายครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1893 ในชื่อ “รูตทรี” แต่ไม่เป็นที่นิยม เขาจึงเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น “รูตเบียร์” และเป็นที่นิยมแพร่หลายในเวลาต่อมา
