นิทานอีสปคลาสสิกเรื่องราวของราชสีห์ใจเมตตาและหนูจอมซน คติสอนใจที่ว่า อย่าดูถูกคนที่อ่อนแอกว่า เพราะวันหนึ่งเขาอาจช่วยเหลือเราได้
ราชสีห์กับหนู
ราชสีห์เจ้าป่าตัวหนึ่งกำลังนอนหลับพักผ่อนอย่างสบายใจ หนูตัวหนึ่งวิ่งเล่นซุกซนจนเผลอไต่ขึ้นไปบนร่างของราชสีห์ทำให้ราชสีห์ตกใจตื่น คำรามด้วยความโกรธและตะปบจับหนูไว้ เจ้าหนูกลัวจนตัวสั่นร้องอ้อนวอนขอชีวิตว่า
A Lion lay asleep in the forest, his great head resting on his paws. A timid little Mouse came upon him unexpectedly, and in her fright and haste to get away, ran across the Lion’s nose. Roused from his nap, the Lion laid his huge paw angrily on the tiny creature to kill her.
“ท่านได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิด แล้วสักวันข้าจะกลับมาช่วยเหลือท่านเป็นการตอบแทน”
“Spare me!” begged the poor Mouse. “Please let me go and some day I will surely repay you.”
ราชสีห์หัวเราะลั่น “หนูตัวจ้อยเช่นเจ้าจะช่วยอะไรเจ้าป่าอย่างข้าได้ แต่เอาเถอะ เมื่อเจ้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าก็จะปล่อยเจ้าเอาบุญแล้วกัน”
The Lion was much amused to think that a Mouse could ever help him. But he was generous and finally let the Mouse go.
หลายวันต่อมา ขณะที่ราชสีห์ออกล่าเหยื่อบังเอิญพลาดท่าไปติดกับดักของนายพรานเข้า ราชสีห์พยายามดิ้นหนีเท่าไรก็ไม่หลุดจึงได้แต่ร้องคำรามอย่างสิ้นหวัง เจ้าหนูได้ยินเสียงร้องของราชสีห์ก็จำได้ รีบวิ่งมาช่วยกัดแทะบ่วงทีละเส้นจนขาดออกในที่สุด ราชสีห์จึงรอดชีวิตมาได้ เพราะความช่วยเหลือจากหนูตัวเล็ก ๆ นี่เอง
Some days later, while stalking his prey in the forest, the Lion was caught in the toils of a hunter’s net. Unable to free himself, he filled the forest with his angry roaring. The Mouse knew the voice and quickly found the Lion struggling in the net. Running to one of the great ropes that bound him, she gnawed it until it parted, and soon the Lion was free.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่าดูถูกผู้ด้อยกว่าเรา เพราะเขาอาจเป็นผู้ที่ช่วยเหลือเราก็เป็นได้
A kindness is never wasted.
