24 มกราคม 2391 เจมส์ วิลสัน มาร์แชล คนงานก่อสร้างโรงเลื่อย พบแร่ทองคำบริเวณแม่น้ำอเมริกาในเมืองโคโลมา แคลิฟอร์เนีย การค้นพบของเขานำไปสู่ยุคตื่นทองใน ค.ศ.1849 ที่ผู้คนจากทั่วสารทิศหลั่งไหล ไปยังแคลิฟอร์เนียเพื่อแสวงหาโชคจากขุมทองที่นั่น จนถือได้ว่าเป็นหนึ่งในการอพยพครั้งใหญ่ที่สุด ในประวัติศาสตร์และนำความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มาสู่แคลิฟอร์เนีย
เจมส์ วิลสัน มาร์แชล
เจมส์ วิลสัน มาร์แชล (James Wilson Marshall) เป็นคนงานก่อสร้างโรงเลื่อยของจอห์น ซัทเทอร์ (Johan Sutter ชาวสวิสเซอร์แลนด์) มาร์แชลเขาเป็นคนแรกที่พบแร่ทองคำ ในที่ดินที่อยู่ในครอบครองของเจ้านายเขา ซึ่งในตอนนั้นบริเวณนั้นเป็นส่วนหนึ่งของ แม็กซิโก (ปัจจุบันคือบริเวณแม่น้ำอเมริกา ในเมืองโคโลมา แคลิฟอร์เนีย)
ในตอนนั้นซัทเทอร์ครอบครองที่ดินถึง 48,827 เอเคอร์ และได้เรียกบริเวณนี้ว่า New Helvetia หรือ “New Switzerland การค้นพบของมาร์แชลนี่เอง ที่นำไปสู่ยุคตื่นทอง (the California Gold Rush) ในค.ศ.1849 ผู้คนจากทั่วสารทิศหลั่งไหล ไปยังแคลิฟอร์เนียเพื่อแสวงหาโชคจากขุมทองที่นั่น จนถือได้ว่าเป็นหนึ่งในการอพยพครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ และก็จากเหตุนี้เองซัทเทอร์ ได้ฟ้องผู้แสวงโชคที่บุกรุกและละเมิดสิทธิเข้าไปขุดทองในที่ของเขาเป็นจำนวน 17,221 คน และศาลได้ตัดสินให้ซัทเทอร์ เป็นฝ่ายชนะคดี โดยคำตัดสินของศาล ให้จำเลยทั้งหมดต้องจ่ายค่าเสียหายให้ซัทเทอร์ รวมกันประมาณ หนึ่งพันล้านดอลลาร์ แต่จนซัทเทอร์ตายก็ไม่เคยได้รับค่าเสียหายจากจำเลยสักคนเดียว
