[รีวิว-เรื่องย่อ] ป๊ะป๋าผู้กล้า มาม้าเป็นเทพธิดา ส่วนหนูกลับมาเกิดใหม่พลังเต็มพิกัด

• อนิเมะนำเสนอครอบครัวที่สมบูรณ์และมีความสุข ซึ่งแตกต่างจากสูตรสำเร็จทั่วไปในแนวอิเซไค
• ตัวละครมีมิติมากกว่าแม่แบบทั่วไป โดยเฉพาะโรเวลที่เป็นฮีโร่แต่ไม่ชอบความสนใจ
• คุณภาพแอนิเมชันอยู่ในระดับปานกลาง ไม่มีอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ
• การนำเสนอตัวร้ายด้วยการใช้รูปร่างเป็นจุดขายเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังและส่งเสริมการเกลียดคนอ้วน

รีวิว Dad is a Hero, Mom is a Spirit, I’m a Reincarnator (2025) อนิเมะแนวอิเซไคที่เล่าเรื่องราวของเอลเลน นักวิทยาศาสตร์สาวที่ตายจากการทำงานหนักเกินไปในญี่ปุ่นยุคใหม่ แล้วเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซีในฐานะลูกสาวของฮีโร่สงครามกับราชินีแห่งภูตผี ครอบครัวที่อบอุ่นนี้ทำให้เธอตัดสินใจใช้พลังควบคุมธาตุต่างๆ เพื่อปกป้องคนที่เธอรักจากศัตรูที่ต้องการทำลายความสุขของพวกเขา

เราต้องยอมรับว่าในยุคที่อนิเมะอิเซไคออกมาเป็นดอกเห็ดหลังฝนตก Dad is a Hero, Mom is a Spirit, I’m a Reincornator พยายามสร้างความแตกต่างด้วยการนำเสนอครอบครัวที่มีความสุขและอบอุ่นจริงๆ แทนที่จะใช้สูตรสำเร็จแบบเดิมๆ ที่เราเห็นมาตลอด แต่คำถามคือ มันเพียงพอที่จะทำให้เรานั่งดูจนจบซีซันหรือเปล่า? มาดูกันว่าอนิเมะเรื่องนี้มีอะไรให้เราได้สนุกและติดตามบ้าง

เรื่องราวที่แตกต่างจากอิเซไคทั่วไป (แต่ก็ไม่มากนัก)

หนังเล่าเรื่องของ เอลเลน นักวิทยาศาสตร์สาวชาวญี่ปุ่นที่ต้องตายไปอย่างน่าสงสารจากการทำงานหนักจนเหนื่อยล้า (ซึ่งเป็นปัญหาสังคมที่จริงจังมากในญี่ปุ่น) แล้วเธอก็ได้เกิดใหม่ในโลกแฟนตาซีในฐานะลูกสาวของ โรเวล ฮีโร่สงครามผู้กล้าหาญ และภรรยาของเขาที่เป็น ราชินีแห่งภูตผี ทั้งคู่สร้างครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น เอลเลนตัดสินใจใช้ความสามารถในการควบคุมธาตุต่างๆ ที่เธอมีเพื่อปกป้องครอบครัวจากศัตรูที่ต้องการทำลายความสุขของพวกเขา

สิ่งที่ทำให้หนังเรื่องนี้แตกต่างจากอิเซไคทั่วไปคือ เราได้เห็น ครอบครัวที่สมบูรณ์ มีทั้งพ่อและแม่ที่รักลูก ไม่ใช่แค่แม่ที่ตายตอนคลอดลูกแล้วพ่อก็เกลียดชังลูกไปตลอดชีวิต ซึ่งเป็นสูตรสำเร็จที่เราเห็นซ้ำไปซ้ำมาในแนวนี้จนเบื่อ การได้เห็นพ่อที่รักลูกจริงๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ เป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก แม้ว่าบาร์มาตรฐานของแนวนี้จะต่ำจนเกือบจะลงไปถึงพื้นแล้วก็ตาม โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับอีกหลายเรื่องที่เด็กผู้หญิงต้องเรียนรู้ที่จะอยู่รอดในวังหลวงและการเมืองที่โหดร้าย

มันสมเหตุสมผลมากที่พ่อของเอลเลนอย่าง โรเวล เลือกที่จะซ่อนภรรยาและลูกสาวจากราชวงศ์ เพราะเขากลัวว่าพวกเขาจะบังคับให้ลูกสาวต้องแต่งงานแบบเรียงดอง เขาเองก็เคยติดอยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกัน และเกือบจะต้องใช้ชีวิตอย่างทุกข์ทรมานกับภรรยาที่เห็นแก่ตัว เราชอบที่โรเวลหลุดออกจากกรอบของตัวละครทั่วไปด้วยการเปิดเผยว่าเขาไม่ชอบที่จะถูกมองว่าเป็น ฮีโร่ และไม่สบายใจกับความสนใจทั้งหมดที่เขาได้รับ

สิ่งที่น่าชื่นชมของอนิเมะเรื่องนี้คือตัวละครแต่ละคนรู้สึกเหมือน คนจริงๆ แทนที่จะเป็นแค่แม่แบบสำเร็จที่เราเจอบ่อยๆ ในอิเซไคแฟนตาซี แต่น่าเสียดายที่การพัฒนาตัวละครยังไม่สมดุล โดยเฉพาะตัวแม่ของเอลเลนที่เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลย นอกจากว่าเธอเป็น ภรรยาและแม่ที่รัก มีแต่รออยู่บ้านรอให้ถูกเรียกเมื่อมีใครต้องการเธอ ซึ่งเป็นเรื่องน่าผิดหวังมากที่ผู้หญิงในเรื่องจะถูกจำกัดให้รู้จักแค่ในฐานะแรงงานที่ให้กับครอบครัวเท่านั้น หวังว่าตอนต่อๆ ไปจะให้เธอได้ทำอะไรมากกว่านี้

เอลเลนเองก็ไม่มีอะไรให้พูดมากนัก เธอส่วนใหญ่แค่ให้คอมเมนต์สีสันและดุพ่อที่หนีจากความรับผิดชอบในฐานะขุนนาง จริงๆ แล้วเราคิดว่า ชีวิตในอดีตของเอลเลน ไม่ได้เพิ่มคุณค่าอะไรให้กับชีวิตใหม่ของเธอเลย แน่นอนว่าเธอเป็นผู้ใหญ่กว่าเด็กธรรมดาหน่อย แต่ส่วนใหญ่เธอก็ทำตัวตามวัย ซึ่งทำให้เราตั้งคำถามว่าทำไมต้องเพิ่มโครงเรื่องเกิดใหม่เข้ามาด้วย? เราเข้าใจว่ามันเป็นเทรนด์ตอนนี้ แต่ถึงจุดหนึ่งมันก็รู้สึกเหมือนเป็นแค่อุปกรณ์ในการเล่าเรื่องที่ไร้ประโยชน์

ถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องจะพยายามสร้างความแตกต่าง แต่ คุณภาพของแอนิเมชัน กลับไม่ได้น่าประทับใจเท่าไหร่ ภาพวาดและการเคลื่อนไหวอยู่ในระดับปานกลาง ไม่มีอะไรที่โดดเด่นหรือทำให้เราต้องตะลึงจนต้องหยุดดู มันเป็นแค่การทำงานที่ได้มาตรฐานขั้นต่ำของอนิเมะอิเซไคทั่วไปในซีซันนี้เท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบกับอนิเมะคุณภาพสูงในฤดูกาลเดียวกันแล้ว มันก็ดูซีดจางไปหน่อย

สิ่งที่ทำให้เราผิดหวังที่สุดคือการนำเสนอ ตัวร้ายหลัก และอดีตคู่หมั้นของโรเวล พวกเขาวาดให้เธอดู อ้วนและน่าเกลียดแบบตลกขบขัน ซึ่งเป็นภาพลักษณ์ที่ส่งเสริม การเกลียดคนอ้วน (Fatphobia) และขัดขวางไม่ให้เนื้อเรื่องสร้างตัวร้ายที่น่าสนใจจากการกระทำของเธอ แทนที่จะใช้รูปร่างหน้าตาเป็นจุดขาย การเปิดเผยตัวของเธอทำให้เราหลุดออกจากเรื่องทันทีและเริ่มสนใจน้อยลงในเรื่องราวที่พอจะดูได้อยู่แล้ว

การใช้รูปร่างเป็นวิธีการสร้างความเกลียดชังตัวละครเป็นเรื่องที่ล้าสมัยและไม่เหมาะสมอีกต่อไปในยุคนี้ ทำไมเราไม่สร้างตัวร้ายที่น่ากลัวจากความชั่วร้ายและแผนการของเธอล่ะ? แทนที่จะใช้การล้อเลียนรูปร่างซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นตัวร้ายเลย

โดยรวมแล้ว Dad is a Hero, Mom is a Spirit, I’m a Reincornator เป็นอนิเมะที่ไม่มีอะไรโดดเด่นและน่าจะถูกลืมไปในไม่กี่วัน ซีซันนี้ค่อนข้างน่าเบื่อมากครับ ดังนั้นอาจจะดีกว่าถ้าเราจะไปดูอนิเมะที่ค้างไว้ในลิสต์ หรือลองหันไปอ่าน มังงะโชโจะ (Shoujo Manga) ดูแทนก็ได้

อนิเมะเรื่องนี้พยายามทำอะไรที่แตกต่างด้วยการนำเสนอครอบครัวที่มีความสุขและตัวละครที่มีมิติมากกว่าแม่แบบทั่วไป แต่ปัญหาคือมันยังทำได้ไม่ดีพอ ทั้งแอนิเมชันที่ธรรมดา การพัฒนาตัวละครที่ไม่สมดุล และการใช้ภาพลักษณ์ที่ไม่เหมาะสมในการสร้างตัวร้าย ทำให้เรารู้สึกว่านี่คืออีกหนึ่งอนิเมะอิเซไคที่จะถูกลืมไปตามกาลเวลา

อยากให้ลองดูสักตอนสองตอนแล้วตัดสินใจเองว่าจะติดตามต่อหรือเปล่า? หรืออาจจะรอให้ซีซันจบแล้วค่อยมาดูรีวิวรวมจากคนอื่นๆ ก่อนจะตัดสินใจดูก็ได้

• ชื่อเรื่องในภาษาญี่ปุ่น: 父は英雄、母は精霊、娘の私は転生者。
• ชื่อเรื่องในภาษาอังกฤษ: Dad is a Hero, Mom is a Spirit, I’m a Reincornator
• ประเภท: อิเซไค, แฟนตาซี, ดราม่า
• สตูดิโอ: J.C.Staff
• วันที่ออกอากาศ: 5 ตุลาคม 2568
• จำนวนตอน: 12 ตอน
• ช่องทางการดูในประเทศไทย: Bilibili Ani-One Thailand Crunchyroll