[รีวิว-เรื่องย่อ] ชิน ก๊อตซิลล่า | Shin Godzilla (2016)

• ชิน ก๊อตซิลล่า เป็นรีบูตแฟรนไชส์โกจิร่าที่เล่าเรื่องจริงจังแบบดราม่าการเมือง ผสมมอนสเตอร์ยักษ์กับการประชุมราชการไม่จบสิ้น
• การวิวัฒนาการของก๊อตซิลล่าที่เปลี่ยนรูปร่างแบบโหดๆ สะท้อนภัยพิบัติจริงอย่างฟุกุชิมะ ทำให้หนังดาร์กและจริงจังสุดๆ
• ผู้กำกับฮิเดอากิ อันโนะและชินจิ ฮิกุชิ นำเสนอวิพากษ์วิจารณ์ระบบราชการญี่ปุ่นที่ช้าและยุ่งเหยิง
• หนังเหมาะสำหรับคนชอบ หนังการเมืองไซไฟ ที่มีแอ็คชั่นมอนสเตอร์แต่เน้นดราม่ามนุษย์มากกว่า

เคยคิดไหมว่าถ้ามีมอนสเตอร์ยักษ์บุกโตเกียวจริงๆ รัฐบาลจะรับมือยังไง? ไม่ใช่แค่ยิงปืนใหญ่บูมๆ แบบหนังฮอลลีวูด แต่ต้องประชุมยาวๆ ถกเถียงกันไปมา จนน้ำตาลเรียกพี่ หนัง Shin Godzilla (2016) หรือที่เราเรียกกันว่า ชิน ก๊อตซิลล่า พาเราไปดำดิ่งสู่ฝันร้ายแบบนั้นเลยล่ะ หนังรีบูตแฟรนไชส์โกจิร่าที่ไม่ใช่แค่ต่อยตี แต่สะท้อนสังคมญี่ปุ่นหลังภัยพิบัติฟุกุชิมะได้แบบเจ็บแสบ

เรื่องราวเริ่มจากเรือร้างลอยในอ่าวโตเกียว แล้วมีสิ่งมีชีวิตประหลาดโผล่ขึ้นมา ค่อยๆ วิวัฒนาการจากปลาแบนๆ กลายเป็นยักษ์ใหญ่ที่ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า นายกฯ ญี่ปุ่นเลยต้องเรียกทีมนักวิทย์และข้าราชการมาร่วมหัวโต๊ะ ถกกันว่าจะอพยพยังไง ยิงมิสไซล์ได้มั้ย หรือต้องขอความช่วยเหลือจากต่างชาติที่แต่ละฝ่ายก็มีผลประโยชน์ส่วนตัว ชิน ก๊อตซิลล่า ไม่ได้โฟกัสแค่ฉากทำลายเมือง แต่ชวนเราคิดถึงระบบที่ช้าและยุ่งเหยิงของรัฐบาลจริงๆ

ในรีวิวนี้ เราจะพาไปเจาะลึกทุกมุมของหนัง ตั้งแต่พล็อตที่ตึงเครียด การแสดงที่แห้งๆ แต่จริงใจ ไปจนถึงธีมที่ทำให้เราตั้งคำถามกับโลกปัจจุบัน มาดูกันว่า หนังมอนสเตอร์การเมือง เรื่องนี้จะทำให้เราเปลี่ยนมุมมองต่อโกจิร่าแบบไหนบ้าง สนุกแน่ แต่ก็หนักใจไม่เบา!

รีวิวและเรื่องย่อ Shin Godzilla

ชิน ก๊อตซิลล่า เปิดเรื่องด้วยเหตุระเบิดกลางอ่าวโตเกียวที่เหมือนจะเป็นแค่เหตุการณ์ธรรมดา แต่ทันใดนั้นก็มีสัตว์ประหลาดโผล่ขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัว มันไม่ใช่แค่ยักษ์ใหญ่ที่เดินทุบเมือง แต่ค่อยๆ เปลี่ยนรูปร่างจากตัวอ่อนคลานต้วมเตี้ยม กลายเป็นสัตว์ขาแข็งแรงพร้อมหางที่พ่นกัมมันตรังสี ทำลายล้างเมืองราวกับฟุกุชิมะเวอร์ชันมอนสเตอร์ ฉากแรกๆ ที่มันยังไม่สมบูรณ์นี่แหละ ทำเอาขนลุกเหมือนเห็นสัตว์ประหลาดจากนรกจริงๆ ไม่ใช่ฮีโร่มาช่วยโลก

ฝั่งมนุษย์ นายกฯ ต้องเรียกประชุมฉุกเฉิน ทีมที่นำโดย รันโดะ ยากุชิ (ฮิโรกิ ฮาเซกาวะ) นักวิเคราะห์ภัยพิบัติหัวก้าวหน้า พยายามหาทางหยุดยั้ง แต่ก็ติดกับระบบราชการญี่ปุ่นที่เชื่องช้า ต้องถกกันทุกขั้นตอน ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ ขอความเห็นจากชาติพันธมิตรที่คิดแต่ผลประโยชน์ อพยพประชาชน จัดกำลังทหาร สร้างอาวุธพิเศษ ทั้งหมดเหมือนดูสารคดีการเมืองปนไซไฟ หนังตั้งคำถามตรงๆ ว่า ญี่ปุ่นที่รับมือแผ่นดินไหวเก่งขนาดนี้ ถ้ามี ก๊อตซิลล่า จริงๆ จะเอาอยู่หรือเปล่า?

เมื่อเรื่องดำเนินไป ความโกลาหลก็ยิ่งพุ่งทะยาน ก๊อตซิลล่าพ่นลำแสงสีม่วงกวาดตึกระฟ้าเป็นพืด ทีมของยากุชิเริ่มเจอเบาะแสจากข้อมูลนักวิทยาศาสตร์ที่หายตัวไป แต่ก็ยังต้องชนกับข้าราชการหัวโบราณ และแรงกดดันจากอเมริกาที่อยากใช้ก๊อตซิลล่าเป็นอาวุธ ชิน ก๊อตซิลล่า ดำเนินเรื่องแบบรวดเร็ว ตัดสลับระหว่างฉากประชุมกับฉากทำลายล้าง ไม่มีดราม่าครอบครัว ไม่มีฮีโร่เดี่ยว แต่เน้นการทำงานรวมหมู่ที่ล้มเหลวซ้ำซาก ทำให้ทั้งอึดอัดและสมจริงสุดๆ

ฮิโรกิ ฮาเซกาวะ ถ่ายทอดบทยากุชิได้อย่างมีน้ำหนัก ความเป็นผู้นำที่สิ้นหวังแต่ไม่ยอมแพ้ เขาไม่ใช่ซูเปอร์ฮีโร่ แต่เป็นข้าราชการธรรมดาที่ต้องสู้กับระบบที่กินพลังมากกว่าสัตว์ประหลาด ซาโตมิ อิชิฮาระ ในบทเคย์ มินามิ นักวิจัยสาว เพิ่มสีสันให้ทีมด้วยความฉลาดและมุ่งมั่น ขณะที่นักแสดงประกอบส่วนใหญ่เล่นเป็นข้าราชการหน้าตาย ซึ่งกลับทำให้หนังยิ่งจริงจังเหมือนอยู่ในห้องประชุมจริงๆ

โปรดักชันของ ฮิเดอากิ อันโนะ (Hideaki Anno) และ ชินจิ ฮิกุชิ (Shinji Higuchi) โดดเด่นมาก โดยเฉพาะงาน VFX ฉากวิวัฒนาการของก๊อตซิลล่าที่น่าขนลุกเหมือนการกลายพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตจริง ไม่ใช่แค่ CGI สวยๆ แต่ดูมีเลือดเนื้อ ดนตรีประกอบโดย ชิโร่ ซากุไร ผสมธีมโกจิร่ายุค 50s เข้ากับเสียงระเบิดและเสียงประชุม ทำให้หนังทั้งคลาสสิกและทันสมัยไปพร้อมกัน โดยเฉพาะฉากสุดท้ายที่ก๊อตซิลล่าดิ้นรนหลังถูกโจมตี มันตึงเครียดจนใจเต้นแรง

แต่ก็ต้องบอกว่าการตัดต่อที่รวดเร็วและบทสนทนาสั้นๆ เน้นข้อเท็จจริง ทำให้หนังดูแข็งและเย็นชา เหมือนรายงานข่าวมากกว่าดราม่า อาจไม่ถูกใจคนที่อยากเสพอารมณ์ลึกซึ้ง แต่ถ้าชอบ ไซไฟการเมือง ที่วิพากษ์สังคม หนังเรื่องนี้คือของจริง ทุกองค์ประกอบสอดรับกับธีมหลักแบบเป๊ะๆ

ชิน ก๊อตซิลล่า เป็นมากกว่าหนังสัตว์ประหลาด แต่คือการเสียดสีระบบราชการญี่ปุ่นที่เชื่องช้าและไม่กล้าตัดสินใจ เหมือนเหตุการณ์ฟุกุชิมะที่รัฐบาลถกเถียงจนวิกฤตลุกลาม มันตั้งคำถามว่า ถ้ามีภัยพิบัติใหญ่จริงๆ เราจะลงมือทันหรือจะจมอยู่กับการประชุม? ก๊อตซิลล่าที่วิวัฒน์ไม่หยุดยังสะท้อนธรรมชาติที่มนุษย์ควบคุมไม่ได้ ต่อให้มีเทคโนโลยีล้ำแค่ไหน

หนังยังแซะชาติมหาอำนาจอย่างอเมริกาที่หวังใช้ก๊อตซิลล่าเป็นอาวุธ มากกว่าจะช่วยจริงจัง ทำให้นึกถึงการเมืองโลกจริงที่ทุกฝ่ายต่างคิดถึงผลประโยชน์ตัวเอง ก๊อตซิลล่ากลายเป็นสัญลักษณ์ของทั้งภัยนิวเคลียร์และการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศที่มาแบบไม่คาดคิด ดูแล้วรู้สึกว่ามันคือคำเตือน ไม่ใช่แค่ความบันเทิง

แม้จะออกฉายตั้งแต่ปี 2016 แต่ธีมยังร่วมสมัย โดยเฉพาะในยุคที่ภัยพิบัติมีแต่จะถี่ขึ้น หนังสอนว่าการเอาชีวิตรอดไม่ใช่แค่สู้กับสัตว์ประหลาด แต่ต้องแก้ระบบที่ล้มเหลวก่อน

ชิน ก๊อตซิลล่า จึงเป็นหนังที่มีไอเดียเฉียบคม แต่การเล่าเรื่องอาจดูเย็นชาจนชวนให้รู้สึก “เฉยๆ” อยู่บ้าง ทว่าก็ยังถือเป็นผลงานที่โดดเด่นที่สุดเรื่องหนึ่งในแฟรนไชส์โกจิร่า ถ้าใครเบื่อเวอร์ชันอเมริกันที่เน้นฉากบู๊เป็นหลัก เรื่องนี้จะเปิดมุมมองใหม่ให้เห็นการเมืองและสังคมอย่างเข้มข้น แม้ไม่มีฮีโร่คนเดียว แต่การต่อสู้ร่วมกันของผู้คนที่หนังเล่า กลับทั้งจริงและชวนให้คิดตาม

ใครชอบ ดราม่าไซไฟ หรืออยากลองรีบูตโกจิร่าที่มืดหม่นกว่าปกติ ลองดูได้เลย แล้วคิดเล่นๆ ว่า ถ้าไทยเจอก๊อตซิลล่า เราจะประชุมนานขนาดไหน?

• ชื่อเรื่องในภาษาไทย: ชิน ก๊อตซิลล่า
• ประเภท: ไซไฟ, ดราม่า, สยองขวัญ, แอ็คชั่น
• วันที่ออกฉาย: 29 กรกฎาคม 2559
• นักแสดงนำ: ฮิโรกิ ฮาเซกาวะ (Hiroki Hasegawa), ยูทากะ ทาเกะโนอุจิ (Yutaka Takenouchi), ซาโตมิ อิชิฮาระ (Satomi Ishihara)
• ผู้กำกับ: ฮิเดอากิ อันโนะ (Hideaki Anno), ชินจิ ฮิกุชิ (Shinji Higuchi)
• ความยาว: 2 ชั่วโมง
• เรตติ้ง IMDb: 7.7/10