เอเปค หรือ ความร่วมมือทางเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก (Asia-Pacific Economic Cooperation : APEC) เป็นเวทีระหว่างรัฐบาลที่ส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการค้าระหว่างประเทศสมาชิกที่ตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ด้วยเศรษฐกิจสมาชิก 21 เอเปคเป็นหนึ่งในองค์กรเศรษฐกิจระดับภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุดในโลก ในบทความนี้ เราจะเล่าเกี่ยวกับรายละเอียดของเอเปค ประวัติความเป็นมา วัตถุประสงค์ และความสำคัญของเอเปคในเศรษฐกิจโลก
ประวัติเอเปค
แนวคิดในการจัดตั้งเวทีเศรษฐกิจระดับภูมิภาคในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกได้รับการเสนอครั้งแรกโดย Bob Hawke นายกรัฐมนตรีออสเตรเลียในปี พ.ศ. 2532 ในปีเดียวกัน การประชุมผู้นำเศรษฐกิจเอเปคครั้งแรกจัดขึ้นที่กรุงแคนเบอร์รา ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งมีผู้เข้าร่วมโดย ประมุขแห่งรัฐ 12 ประเทศ รวมทั้งออสเตรเลีย ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เอเปคได้เติบโตจนมีประเทศสมาชิก 21 ประเทศ ซึ่งคิดเป็น 60% ของ GDP โลก และ 47% ของการค้าโลกเอเปคมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจและการรวมตัวในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
กลุ่มประเทศสมาชิกเอเปค
เอเปคประกอบด้วยเศรษฐกิจสมาชิก 21 ประเทศ ได้แก่ ออสเตรเลีย บรูไนดารุสซาลาม แคนาดา ชิลี จีน ฮ่องกง อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ มาเลเซีย เม็กซิโก นิวซีแลนด์ ปาปัวนิวกินี เปรู ฟิลิปปินส์ รัสเซีย สิงคโปร์ จีนไทเป ไทย สหรัฐอเมริกา และเวียดนาม เศรษฐกิจเหล่านี้มีประชากรรวมกันกว่า 2.8 พันล้านคน โดยมี GDP รวมกันกว่า 42 ล้านล้านดอลลาร์
วัตถุประสงค์ของเอเปค
วัตถุประสงค์หลักของเอเปคคือการส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการค้าเสรีระหว่างประเทศสมาชิก เอเปคตั้งเป้าที่จะบรรลุวัตถุประสงค์นี้โดย:
- การลดอุปสรรคทางการค้าและการลงทุนของเศรษฐกิจสมาชิก
- ส่งเสริมการเปิดเสรีการค้าการลงทุน
- อำนวยความสะดวกในความร่วมมือทางเศรษฐกิจและความช่วยเหลือทางเทคนิคระหว่างเศรษฐกิจสมาชิก
- ส่งเสริมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และเสริมสร้างการบูรณาการทางเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค
- ส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาอย่างยั่งยืนในภูมิภาค
ความริเริ่มที่สำคัญของเอเปค
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เอเปคได้เปิดตัวความคิดริเริ่มหลายอย่างเพื่อส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการบูรณาการระหว่างเศรษฐกิจสมาชิก ความริเริ่มที่สำคัญบางประการของเอเปค ได้แก่ :
- เป้าหมายโบกอร์: ในปี พ.ศ. 2537 เอเปคได้รับรองเป้าหมาย ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อบรรลุการค้าและการลงทุนที่เสรีและเปิดกว้างในภูมิภาคภายในปี พ.ศ. 2563 สำหรับประเทศที่พัฒนาแล้ว และภายในปี พ.ศ. 2568 สำหรับประเทศกำลังพัฒนา
- วาระปฏิบัติการโอซากา: ในปี 1995 เอเปคเปิดตัววาระปฏิบัติการโอซากา ซึ่งรวมถึงความคิดริเริ่มที่หลากหลายเพื่อส่งเสริมการเปิดเสรีการค้าและการลงทุน ความร่วมมือทางเศรษฐกิจ และการเสริมสร้างขีดความสามารถในภูมิภาค
- บัตรเดินทางเพื่อธุรกิจ APEC: APEC เปิดตัวบัตรเดินทางเพื่อธุรกิจ APEC ในปี 2540 ซึ่งช่วยให้นักเดินทางเพื่อธุรกิจจากประเทศสมาชิกสามารถเข้าสู่เศรษฐกิจที่เข้าร่วมได้ง่ายและรวดเร็วยิ่งขึ้น
- เศรษฐกิจเอเปค
โครงสร้างและกระบวนการตัดสินใจของเอเปค
เอเปคดำเนินการบนหลักการของการตัดสินใจบนพื้นฐานของฉันทามติ ซึ่งหมายความว่าการตัดสินใจทั้งหมดจะทำผ่านการปรึกษาหารือและลงมติในหมู่ประเทศสมาชิก เอเปคมีโครงสร้าง 3 ชั้น ได้แก่
- การประชุมผู้นำ: เอเปคจัดการประชุมประจำปีของประมุขแห่งรัฐของประเทศสมาชิก ซึ่งเป็นเวทีสำหรับผู้นำในการหารือและแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจที่ภูมิภาคนี้เผชิญอยู่
- การประชุมระดับรัฐมนตรี: APEC จัดการประชุมประจำปีของรัฐมนตรีต่างประเทศและรัฐมนตรีการค้าของประเทศสมาชิก ซึ่งเป็นเวทีสำหรับรัฐมนตรีในการหารือและประสานงานนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการค้าและการลงทุน
- คณะทำงานและคณะกรรมการ: เอเปคมีคณะทำงานและคณะกรรมการหลายชุดที่รับผิดชอบในการพัฒนาและดำเนินการตามข้อริเริ่มที่เกี่ยวข้องกับการค้าและการลงทุน การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และความร่วมมือทางเศรษฐกิจด้านอื่นๆ
ความสำคัญของเอเปค
เอเปคมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจและการรวมตัวในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก เศรษฐกิจของสมาชิกเอเปคคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของ GDP และประชากรโลก ทำให้เป็นหนึ่งในองค์กรเศรษฐกิจระดับภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุดในโลก เอเปคประสบความสำเร็จในการส่งเสริมการเปิดเสรีการค้าและการลงทุน ลดอุปสรรคทางการค้า และส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศสมาชิก
นอกจากนี้ เอเปคยังได้ริเริ่มหลายโครงการเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน รวมถึงความคิดริเริ่มที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พลังงาน และความมั่นคงทางอาหาร เอเปคยังเป็นเวทีสำหรับประเทศสมาชิกในการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและแบ่งปันแนวปฏิบัติที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจและธรรมาภิบาล
ความท้าทายและการวิพากษ์วิจารณ์เอเปค
แม้จะประสบผลสำเร็จ แต่เอเปคก็เผชิญกับความท้าทายและการวิพากษ์วิจารณ์หลายประการ ความท้าทายและข้อวิพากษ์วิจารณ์ที่สำคัญบางประการเกี่ยวกับเอเปค ได้แก่:
- ความคืบหน้าช้าในการบรรลุเป้าหมายโบกอร์: แม้จะยอมรับเป้าหมายโบกอร์ในปี 2537 แต่ประเทศสมาชิกเอเปคก็มีความคืบหน้าช้าในการบรรลุการค้าและการลงทุนที่เสรีและเปิดกว้างในภูมิภาค
- ขาดการแบ่งแยก: เอเปคถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าขาดการแบ่งแยก โดยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียบางส่วนโต้แย้งว่าการที่เอเปคให้ความสำคัญกับการเปิดเสรีทางเศรษฐกิจทำให้กลุ่มคนบางกลุ่มด้อยโอกาส รวมทั้งผู้หญิงและชนพื้นเมือง
- กลไกการบังคับใช้ที่จำกัด: เอเปคดำเนินการบนหลักการของการตัดสินใจบนพื้นฐานของฉันทามติ ซึ่งหมายความว่าการตัดสินใจไม่มีผลผูกพันและมีกลไกการบังคับใช้ที่จำกัดเพื่อให้แน่ใจว่าประเทศสมาชิกปฏิบัติตามข้อตกลงเอเปค
อนาคตของเอเปค
อนาคตของเอเปคไม่แน่นอน โดยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียบางส่วนเรียกร้องให้มีการปฏิรูปหรือเปลี่ยนเวที อย่างไรก็ตาม เอเปคยังคงมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจและการรวมตัวในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก เอเปคได้เปิดตัวความคิดริเริ่มใหม่ๆ หลายข้อในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ซึ่งรวมถึงความคิดริเริ่มที่เกี่ยวข้องกับการค้าดิจิทัล การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน และการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน
สรุป
เอเปคเป็นเวทีระหว่างรัฐบาลที่ส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการค้าระหว่างประเทศสมาชิกที่ตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก เอเปคมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจและการบูรณาการในภูมิภาค และได้เปิดตัวความคิดริเริ่มหลายประการเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน อย่างไรก็ตาม เอเปคเผชิญกับความท้าทายและการวิพากษ์วิจารณ์หลายประการ รวมถึงความคืบหน้าช้าในการบรรลุเป้าหมายโบโกร์ และการขาดการมีส่วนร่วม
คำถามที่พบบ่อย
APEC มีความสำคัญต่อเศรษฐกิจโลกอย่างไร?
เอเปคเป็นหนึ่งในองค์กรเศรษฐกิจระดับภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุดในโลก ประกอบด้วยเศรษฐกิจสมาชิก 21 ประเทศ ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของ GDP และประชากรโลก
วัตถุประสงค์ของเอเปคคืออะไร?
วัตถุประสงค์หลักของเอเปคคือการส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการค้าเสรีระหว่างประเทศสมาชิก
APEC ตัดสินใจอย่างไร?
เอเปคดำเนินการบนหลักการของการตัดสินใจบนพื้นฐานของฉันทามติ ซึ่งหมายความว่าการตัดสินใจทั้งหมดจะทำผ่านการปรึกษาหารือและลงมติในหมู่ประเทศสมาชิก
ความริเริ่มที่สำคัญของ APEC คืออะไร?
โครงการริเริ่มที่สำคัญบางประการของ APEC ได้แก่ Bogor Goals, APEC Business Travel Card, Osaka Action Agenda และโครงการริเริ่มที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน
