2 ตุลาคม 2493 การ์ตูนเรื่อง “พีนัทส์” (Peanuts) ได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรก ในหนังสือพิมพ์ 7 ฉบับในสหรัฐอเมริกา
พีนัตส์ Peanuts
การ์ตูนเรื่อง “พีนัทส์” (Peanuts) ได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรก ในหนังสือพิมพ์ 7 ฉบับในสหรัฐอเมริกา การ์ตูนเรื่องนี้วาดโดย ชาร์ลส์ ชูลซ์ (Charles M. Schulz) เรื่องนี้เป็นการ์ตูนช่องที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในประวัติศาสตร์หนังสือพิมพ์ เขาทำให้ตัวการ์ตูนอย่าง “ชาร์ลี บราวน์” และหมาน้อย “สนูปปี” ให้เป็นตัวการ์ตูนยอดนิยมไปทั่วโลก การ์ตูนพีนัตส์ มีผู้อ่านกว่า 355 ล้านคน ใน 75 ประเทศ ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ 2,600 ฉบับ 21 ภาษา นอกจากนี้ยังถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์การ์ตูนเป็นตอนพิเศษอีกหลายตอน การ์ตูนช่องพีนัทส์ฉบับสุดท้ายตีพิมพ์ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2543 หลังจากที่ชูลซ์ผู้เขียนเสียชีวิต นับเป็นการ์ตูนช่องที่ยาวนานที่สุดในโลกที่เขียนโดยผู้เขียนคนเดียว
การ์ตูนพีนัทนั้นจริง ๆ แล้วเป็นตัวการ์ตูนสี่ช่องในหนังสือพิมพ์มาก่อนครับ (แบบเดียวกับผู้ใหญ่มาทุ่งหมาเมิน) แต่เป็นการ์ตูนที่ตีพิมพ์มายาวนานมากตั้งแต่ปี 1950-2000 นับไปแล้วก็ตั้งแต่ยุคเอลวิส เพลสลีย์โน่น ถ้านับอายุถึงปัจจุบันก็ 65 ปีได้แล้ว การ์ตูนพีนัทเป็นผลงานเขียนของ Charles M. Schulz ซึ่งถือเป็นนักวาดการ์ตูน ชื่อดังที่สุดคนหนึ่งของอเมริกา ผลงานพีนัทของเขาโด่งดังและเป็นที่จดจำของคนอเมริกันอย่างมาก ไม่ต่างอะไรกับคนญี่ปุ่นที่ผูกพันกับโดราเอม่อนแหละครับ
ต้องเข้าใจว่าพีนัทเป็นการ์ตูนแก๊กสี่ช่องที่ลงในหนังสือพิมพ์รายวัน เพราะฉะนั้นมุกต่าง ๆ ที่ปรากฏก็จะเป็นมุกขำ ๆ แสดงความน่ารักของตัวละครต่าง ๆ โดยอาจเป็นมุกชนิดวันเดียวจบหรืออาจเป็นมุกที่ชงไว้ตั้งแต่วันจันทร์แล้วมาตบมุกตอนวันศุกร์ จุดเด่นที่สุดของเรื่องพีนัทคงหนีไม่พบเรื่องของคาแร็คเตอร์ตัวละคร ที่ในช่วงยุคแรก(1950s) ก็จะมีเด่น ๆ ไม่กี่ตัว ที่สำคัญพอผ่านไปแต่ละปีตัวละครก็จะมีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะเดียวกันตัวละครก็จะมีเรื่องราว มากขึ้น ๆ เหมือนกับการดูซีรีส์ไม่มีผิด
