11 เมษายน 2513 ยานอะพอลโล 13 (Apollo 13) ขององค์การนาซา สหรัฐอเมริกา เดินทางไปปฏิบัติภารกิจบนดวงจันทร์ โดยมีลูกเรือ 3 คนได้แก่ เจมส์ โลเวลล์ (James A Lovell) จอห์น สวิกเกิร์ต (John L Swigert) และ เฟรด ไฮส์ (Fred W Haise) อีกสองวันต่อมา ก่อนที่จะเข้าสู่วงโคจรของดวงจันทร์
พวกเขาต้องเผชิญสถานการณ์เฉียดตายในอวกาศ เมื่อถังออกซิเจนในยานบัญชาการเกิดระเบิด ทำให้ไม่สามารถนำยานอวกาศลงดวงจันทร์ได้ตามแผน พวกเขาต้องประคองยานที่อยู่ในสภาพเสียหายโคจรรอบดวงจันทร์เป็นเวลากว่า 90 ชั่วโมงจึงสามารถนำยานกลับสู่พื้นโลกได้สำเร็จในวันที่ 17 เมษายนปีเดียวกัน
อะพอลโล 13
อะพอลโล 13 (Apollo 13) เป็นภารกิจมีคนควบคุมภารกิจที่ 7 ในโครงการอวกาศอะพอลโลและเป็นโครงการที่สามที่ตั้งใจลงจอดบนดวงจันทร์ มีการปล่อยยานสู่อวกาศในวันที่ 11 เมษายน 1970 เมื่อเวลา 14:13 เวลามาตรฐานตะวันออกจากศูนย์อวกาศเคนเนดี รัฐฟลอริดา แต่การลงจอดดวงจันทร์ถูกยกเลิกหลังถังออกซิเจนระเบิดอีกสองวันให้หลัง
ทำให้มอดูลบริการ (Service Module) ซึ่งมอดูลสั่งการ (Command Module) อาศัยใช้การไม่ได้ แม้ลูกเรือประสบความยากลำบากมหันต์จากพลังงานจำกัด การเสียความร้อนในเคบิน การขาดแคลนน้ำพกพาได้และความจำเป็นวิกฤตต้องซ่อมแซมทดแทนชั่วคราวซึ่งระบบกำจัดคาร์บอนไดออกไซด์ แต่ลูกเรือสามารถกลับสู่โลกได้อย่างปลอดภัยในวันที่ 17 เมษายน 1970 หกวันหลังปล่อยยาน
ยานผ่านด้านไกลของดวงจันทร์ที่ความสูง 254 กิโลเมตรเหนือผิวดวงจันทร์ และห่างจากโลก 400,171 กิโลเมตร เป็นสถิติมนุษย์ที่เดินทางห่างจากโลกมากที่สุด ภารกิจดังกล่าวมีเจมส์ เอ. โลเวลล์เป็นผู้บัญชาการ โดยมีจอห์น แอล. “แจ็ก” สวีเกิร์ต (John L. “Jack” Swigert) เป็นนักบินมอดูลสั่งการและเฟรด ดับเบิลยู. เฮสเป็นนักบินมอดูลดวงจันทร์ สวีเกิร์ตมาแทนเค็น แมตทิงลีในช่วงท้ายซึ่งถูกศัลยแพทย์การบินสั่งห้ามบินหลังได้รับโรคหัดเยอรมัน
