รีวิวหนังฝรั่ง

[รีวิว] A Quiet Place: Day One | ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง

“ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง” นำเสนอเรื่องราวที่น่าติดตามในโลกหลังวันสิ้นโลกที่เต็มไปด้วยความเงียบสงัด หนังเรื่องนี้กำกับโดยไมเคิล ซาร์นอสกี ผู้กำกับจาก “Pig” ซึ่งได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการสร้างฉากที่เต็มไปด้วยอารมณ์และตัวละครที่มีมิติ อย่างไรก็ตาม หนังเรื่องนี้ยังมีข้อบกพร่องในด้านฉากแอ็กชันที่ดูไม่คมชัดและความตื่นเต้นที่ไม่ถึงจุดสูงสุด

Advertisement

ลูปิตา ญองอ นักแสดงมากฝีมือ รับบทเป็นแซม หญิงสาวผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายที่เดินทางไปยังแมนฮัตตันเพื่อชมการแสดงหุ่นกระบอก เธอมีความปรารถนาที่จะลิ้มรสพิซซ่า นิวยอร์ก เป็นครั้งสุดท้าย การที่แซมป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายได้เพิ่มความน่าสนใจให้กับความสยองขวัญที่เกิดขึ้น หนังตั้งคำถามที่น่าสนใจว่า เราจะต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร เมื่อเรากำลังจะตายอยู่แล้ว

อีกหนึ่งคำถามที่น่าสนใจคือ จะทำให้เมืองที่เต็มไปด้วยเสียงดังที่สุดในโลกเงียบลงได้อย่างไร หนังเรื่องนี้ได้บอกเราว่าเสียงในนิวยอร์กซิตี้ปกติจะมีความดังถึง 90 เดซิเบล แต่หนังไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความวุ่นวายของเมืองในวันแรกของวันสิ้นโลก เนื่องจากถ่ายทำในลอนดอนแทนที่จะเป็นแมนฮัตตัน

แซมและแมวของเธอ โฟรโด ได้เดินทางผ่านเมืองที่เงียบสงัด จนกระทั่งได้พบกับเอริก (โจเซฟ ควินน์ จาก “Stranger Things”) ชายหนุ่มที่ตื่นตระหนก การคัดเลือกนักแสดงอย่างญองอและควินน์ถือเป็นความสำเร็จของหนังเรื่องนี้ เพราะพวกเขาสามารถสื่อสารเรื่องราวผ่านการแสดงออกทางสีหน้าและท่าทางได้อย่างยอดเยี่ยม

Advertisement

อย่างไรก็ตาม ปัญหาของหนังเรื่องนี้คือมีเนื้อเรื่องน้อยเกินไป ในช่วงต้นเรื่อง เราได้พบกับเฮนรี (จิมอน ฮาวน์ซู) ตัวละครจาก “ดินแดนไร้เสียง 2” เขาได้เผชิญกับสถานการณ์ที่ชายคนหนึ่งเกิดอาการตื่นตระหนกต่อหน้าเขาและลูกชายของเขา เฮนรีต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรเพื่อปกป้องครอบครัวของเขา รวมถึงการฆ่าชายคนนั้นหรือไม่ ฉากนี้เป็นฉากที่น่าจดจำและกลับมาอีกครั้งเมื่อเอริกเริ่มตื่นตระหนก แต่การพัฒนาของประเด็นนี้ยังดูผิวเผินเกินไป

เกือบทุกแง่มุมของ “ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง” รู้สึกเร่งรีบ ซึ่งอาจเป็นเหตุผลที่เจฟฟ์ นิโคลส์ ผู้กำกับคนก่อนหน้านี้ถอนตัวจากโครงการเนื่องจากความคิดสร้างสรรค์ที่แตกต่างกัน หนังเรื่องนี้น่าจะใช้เวลาในการเล่าเรื่องที่นานกว่านี้ 99 นาทีไม่เพียงพอสำหรับการลงทุนในตัวละคร การสร้างโลก หรือความตื่นเต้นที่แท้จริง

ถึงกระนั้น ความสามารถของซาร์นอสกีในการสร้างความแตกต่างก็ยังคงปรากฏให้เห็นในบางฉาก เขาสามารถกำกับญองอและควินน์ให้แสดงได้อย่างยอดเยี่ยมโดยแทบไม่มีบทพูดเลย อย่างไรก็ตาม หากมีผู้กำกับร่วมที่สามารถเพิ่มสไตล์และเนื้อหาให้กับหนังเรื่องนี้ได้ ก็คงจะดีไม่น้อย เมื่อเหล่าเอเลี่ยนปรากฏตัวขึ้น “ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง” กลายเป็นหนังที่อยู่ระหว่างความสมจริงและแอ็กชัน ไม่มีความตื่นเต้นอย่างแท้จริง แต่ก็ไม่ใช่หนังฟอร์มยักษ์ที่มีทุนสร้างมหาศาล

ฉากเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน “ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง” เช่น เด็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในน้ำพุเพื่อปิดบังเสียงของพวกเขา เอริกที่โผล่ออกมาจากสถานีรถไฟใต้ดินที่ถูกน้ำท่วม มือที่ปิดปากคนที่กำลังกรีดร้อง และสายตาที่น่าทึ่งของควินน์และญองอ ได้ยกระดับหนังเรื่องนี้ให้เหนือกว่าภาคต่อที่ไร้ความคิดสร้างสรรค์

“ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง” ไม่ใช่หนังที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็มีข้อดีหลายประการที่ทำให้ไม่ควรมองข้าม เพียงแค่ไม่ควรคาดหวังว่าจะมีใครปกป้องมันอย่างเต็มที่เช่นกัน

“ดินแดนไร้เสียง วันที่หนึ่ง” เป็นหนังระทึกขวัญวันสิ้นโลกที่น่าติดตาม ด้วยการแสดงที่น่าประทับใจของลูปิตา ญองอและโจเซฟ ควินน์ แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องในด้านฉากแอ็กชันและความตื่นเต้นที่ไม่ถึงจุดสูงสุด แต่หนังเรื่องนี้ก็ยังคงนำเสนอแนวคิดที่น่าสนใจและฉากที่น่าจดจำ

Advertisement

Advertisement

PhiRa W.

เป็นนักเขียนอิสระที่หลงใหลในสื่อบันเทิงทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ซีรีส์ วาไรตี้ และสารคดี ผมชอบที่จะวิเคราะห์และถอดรหัสเนื้อหาเหล่านั้นออกมาในรูปแบบของรีวิวที่เข้าใจง่ายและสนุกสนาน เพื่อแบ่งปันมุมมองและประสบการณ์ให้กับผู้อ่าน

บทความที่เกี่ยวข้อง

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

Back to top button
Shopee