[รีวิว-เรื่องย่อ] Zero Dark Thirty (2012) หนังล่าบิน ลาเดนสุดระทึก

• Zero Dark Thirty เล่าเรื่องของเจ้าหน้าที่ CIA ชื่อ มายา ที่ทุ่มเทชีวิตเพื่อล่าตัว อุซามะฮ์ บิน ลาดิน กว่า 10 ปี ผ่านการสอบสวนและปฏิบัติการสุดเข้มข้น
• หนังนำเสนอภาพการทรมานและความโหดร้ายอย่างตรงไปตรงมา แต่เน้นว่ามันไม่ได้นำไปสู่ความสำเร็จจริงๆ และสะท้อนความล้มเหลวของหน่วยงานอเมริกัน
• การแสดงของ เจสสิก้า แชสเทน สุดยอด ทำให้ตัวละคร มายา ดูน่าหลงใหลแม้จะหมกมุ่นกับภารกิจ ขณะที่ Kathryn Bigelow กำกับให้เรื่องราวสมจริงและน่าติดตาม
• แม้จะไม่ใช่หนังที่อยากดูซ้ำ แต่เป็นผลงานที่กระตุ้นให้คิดถึงผลกระทบจากเหตุการณ์ 9/11 และการไล่ล่าที่เต็มไปด้วยโชคชะตา

ลองนึกภาพว่าเราเคยสงสัยไหม ว่าภารกิจล่าตัวอุซามะฮ์ บิน ลาดิน (Osama bin Laden) หลังเหตุการณ์ 9/11 มันเกิดอะไรขึ้นจริงๆ เบื้องหลัง? หนัง Zero Dark Thirty (2012) พาเราไปสำรวจเรื่องราวนั้นผ่านสายตาของเจ้าหน้าที่ CIA สาวแกร่งที่ไม่ยอมแพ้ หนังเรื่องนี้ไม่ใช่แค่เรื่องราวแอคชั่นธรรมดา แต่เป็นการเปิดเผยความจริงที่ขมขื่นเกี่ยวกับ การล่าบิน ลาเดน การทรมาน และความล้มเหลวของระบบใหญ่โต ผลงานของ แคทริน บิเกโลว์ (Kathryn Bigelow) ได้รับคำชมมากมายตอนออกฉาย และยังคงเป็นหนังที่ทำให้เราคิดถึงประวัติศาสตร์อเมริกันในมุมมองใหม่

หนังเรื่องนี้เหมือนเพื่อนที่มาบอกเล่าความลับแบบตรงไปตรงมา โดยไม่ปรุงแต่ง เราได้เห็น มายา หญิงสาวที่เข้าร่วม CIA หลัง 9/11 แล้วทุ่มสุดตัวเพื่อหาตัวบิน ลาเดน มันเต็มไปด้วยความตึงเครียดจากการสอบสวนนักโทษ การตามหา “คนส่งสารลึกลับ” และสุดท้ายคือปฏิบัติการบุกบ้านพักที่ปากีสถาน เราอาจถามตัวเองว่า ถ้าเราเป็น มายา เราจะอดทนกับความล้มเหลวซ้ำๆ ได้ขนาดไหน? หนังทำให้เรารู้สึกเหมือนกำลังร่วมภารกิจนั้นจริงๆ

ในบทความนี้ เราจะพาไปเจาะลึก Zero Dark Thirty ตั้งแต่เรื่องย่อที่เข้มข้น ไปจนถึงการแสดงและสไตล์การกำกับที่ทำให้หนังเรื่องนี้โดดเด่น แม้จะผ่านมา 10 กว่าปีแล้ว แต่หนังยังคงสดใหม่และกระตุ้นความคิด พร้อมแล้ว มาดำดิ่งสู่โลกของการไล่ล่าที่เต็มไปด้วยความมืดมิดกันเลย!

รีวิวและเรื่องย่อ Zero Dark Thirty (ยุทธการถล่มบินลาเดน)

Zero Dark Thirty เล่าเรื่องของ มายา เจ้าหน้าที่ CIA ที่รับผิดชอบภารกิจล่าตัว Osama bin Laden หลังเหตุการณ์ 9/11 ที่เขย่าโลก เธอเริ่มต้นจากการเป็นมือใหม่ แต่ค่อยๆ กลายเป็นหัวหอกในการตามหาเป้าหมาย หนังพาเราไปเห็นกระบวนการสอบสวนนักโทษ การใช้เทคนิคทรมานที่ขัดแย้ง และการไล่ตามร่องรอยของคนส่งสารที่ชื่อ Abu Ahmed สุดท้ายนำไปสู่ปฏิบัติการบุก บ้านพักในแอบบอตทาบัดปากีสถาน ปี 2011 เรื่องราวทั้งหมดกินเวลากว่า 10 ปี เต็มไปด้วยความผิดหวังและชัยชนะที่มาแบบไม่คาดฝัน

สิ่งที่ทำให้หนังน่าประทับใจคือการนำเสนอที่สมจริง มายา ไม่ใช่ฮีโร่ที่สมบูรณ์แบบ แต่เป็นคนธรรมดาที่หมกมุ่นกับงานจนลืมชีวิตส่วนตัว หนังถามคำถามหนักๆ ว่า การทรมานมันช่วยอะไรจริงๆ หรือ? เพราะในเรื่อง ข้อมูลที่ได้มักไม่น่าเชื่อถือ และชัยชนะสุดท้ายก็มาจากโชคมากกว่าความเก่งกาจ มันเหมือนกระจกสะท้อนความจริงที่ว่า แม้แต่หน่วยงานใหญ่โตอย่าง CIA ก็เต็มไปด้วยความผิดพลาด

หนังไม่ได้เชิดชูอเมริกาแบบหนังฮอลลีวูดทั่วไป แต่กลับเปิดโปงความล้มเหลว เช่น การที่ทุกคนปกป้องตัวเองก่อนตัดสินใจ หรืออุปกรณ์ทางทหารที่ไม่สมบูรณ์แบบอย่างเฮลิคอปเตอร์ที่พังกลางทาง เราเห็นว่า การล่าบิน ลาเดน มันไม่ใช่เรื่องของฮีโร่คนเดียว แต่เป็นความพยายามของทีมที่เต็มไปด้วยอุปสรรค

เจสสิก้า แชสเทน (Jessica Chastain) ในบท มายา สุดยอดมาก เธอถ่ายทอดความมุ่งมั่นที่ใกล้จะบ้า แต่ยังมีความอ่อนโยนซ่อนอยู่ ทำให้เราเอาใจช่วยเธอตลอดเรื่อง ถ้าไม่มีสมดุลนี้ Maya อาจกลายเป็นตัวละครที่น่ารำคาญ แต่ Chastain ทำให้เธอดูเป็นมนุษย์จริงๆ ที่ต่อสู้กับความผิดหวังจากเจ้านายและระบบ เราอาจคิดว่า ถ้าเราเจอสถานการณ์แบบนี้ เราจะแข็งแกร่งขนาดไหน?

แต่ที่เด่นไม่แพ้คือ เจสัน คลาร์ก (Jason Clarke) ในบท แดน เจ้าหน้าที่ CIA ที่รับผิดชอบการสอบสวน เขาแสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของตัวละครที่ทุ่มเทแต่ก็ถูกกัดกินจากภายใน แม้บทของเขาจะไม่ยาว แต่ Clarke ทำให้ แดน ดูน่าจดจำ เหมือนเป็นตัวแทนของคนที่ติดอยู่ในระบบที่โหดร้าย หนังใช้ตัวละครเหล่านี้เพื่อสำรวจธีม การไล่ล่าบิน ลาเดน ที่ไม่ใช่แค่แอคชั่น แต่เป็นดราม่าของมนุษย์

การที่หนังโฟกัสที่ มายา คนเดียวอาจดูแปลก เพราะภารกิจจริงๆ เป็นงานทีม แต่ Kathryn Bigelow และ Mark Boal เลือกแบบนี้เพื่อเน้นบทบาทของผู้หญิงในประวัติศาสตร์ มันเหมือนการบอกว่า แม้ในโลกของสปายที่ผู้ชายครอง ผู้หญิงก็สามารถเป็นกำลังหลักได้

Kathryn Bigelow กำกับหนังเรื่องนี้ได้อย่างมั่นใจมาก เธอทำให้เรื่องราวสมจริงแบบไม่ดราม่าเกินจริงแม้จะมีฉากทรมานที่หนักหน่วง แต่ทุกอย่างตรงไปตรงมา เหมือนสารคดีที่ผสมความตื่นเต้นของหนังสปาย สไตล์นี้ทำให้เราเข้าใกล้ตัวละคร โดยเฉพาะความหงุดหงิดที่ค่อยๆ สะสมใน มายา จนระเบิดออกมาในตอนจบ มันเหมือนการนั่งรถไฟตีลังกาที่ช้าแต่ทรงพลัง

ธีมหลักคือ ความจริงหลัง 9/11 และผลกระทบจากการทรมาน หนังไม่ได้บอกว่าทรมานดีหรือไม่ดี แต่แสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้นำไปสู่ชัยชนะจริงๆ และอาจเป็นการยอมรับความล้มเหลวมากกว่า เราเห็นว่า การจับบิน ลาเดน มาจากโชคและอุบัติเหตุมากกว่าความฉลาด มันกระตุ้นให้เราคิดถึงสงครามต่อต้านการก่อการร้ายที่ยังคงดำเนินต่อไป

แม้หนังจะอ้างอิงประวัติศาสตร์ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องจริง 100% Bigelow ใช้ความสร้างสรรค์เพื่อทำให้เรื่องน่าติดตาม

หนึ่งในจุดเด่นคือการที่หนังไม่เฉลิมฉลองความสำเร็จแบบง่ายๆ แต่เปิดเผยความล้มเหลวที่ใช้เวลา 10 ปีในการหาคนคนเดียว มันเหมือนบทเรียนว่า แม้แต่มหาอำนาจก็ไม่สมบูรณ์แบบ การหักมุมในเรื่อง เช่น การที่ข้อมูลจากทรมานไม่ใช่กุญแจหลัก ทำให้หนังดูฉลาดและไม่คาดเดาได้

อย่างไรก็ตาม หนังอาจไม่เหมาะสำหรับการดูซ้ำ เพราะหัวข้อหนักและไม่มีมุมมองใหม่ๆ ที่น่าค้นหาเพิ่ม มันเหมือนหนังดีที่ดูครั้งเดียวแล้วจบ แต่ยังคงทรงพลังในการกระตุ้นความคิดเกี่ยวกับ สงครามต่อต้านการก่อการร้าย

Zero Dark Thirty (2012) เป็นหนังที่ยอดเยี่ยมในแง่การเล่าเรื่องและการกำกับ มันพาเราไปสำรวจ ภารกิจล่าบิน ลาเดน ผ่านมุมมองที่สมจริงและขมขื่น การแสดงของ Jessica Chastain และสไตล์ของ Kathryn Bigelow ทำให้เรื่องราวน่าจดจำ แม้จะไม่ใช่หนังที่อยากดูซ้ำ แต่เป็นผลงานที่เตือนใจถึงความล้มเหลวหลัง 9/11 และคำถามว่า เราควรจัดการกับความมืดมิดอย่างไร

ถ้าเราเคยสงสัยเกี่ยวกับเบื้องหลังเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ หนังเรื่องนี้คือคำตอบที่ตรงไปตรงมา ลองหาเวลาดู แล้วมาคุยกันในคอมเมนต์ว่าเรารู้สึกยังไง! แชร์รีวิวนี้ให้เพื่อนๆ ที่ชอบ หนังดราม่าทริลเลอร์ และอยากสัมผัสเรื่องราวจริงจัง รับรองว่าจะได้อะไรติดใจกลับไปแน่นอน อย่าลืมว่าชีวิตจริงมันซับซ้อนกว่าที่เห็น และหนังเรื่องนี้พิสูจน์เรื่องนั้นได้ดีเยี่ยม

• ชื่อเรื่องในภาษาไทย: ยุทธการถล่มบินลาเดน
• ประเภท: ดราม่า, ทริลเลอร์, ประวัติศาสตร์
• วันที่ออกฉาย: 19 ธันวาคม 2012
• นักแสดงนำ: Jessica Chastain, Jason Clarke, Mark Strong, Kyle Chandler
• ผู้กำกับ: Kathryn Bigelow
• จำนวนตอน/ความยาว: 2 ชั่วโมง 37 นาที
• เรตติ้ง IMDb: 7.4/10
• ช่องทางการดูในประเทศไทย: