[รีวิว] Snowpiercer ซีซั่น 4 การเดินทางสุดท้ายบนรถไฟความหวัง

โลกที่ปกคลุมด้วยน้ำแข็งไม่ใช่อุปสรรคเพียงอย่างเดียวที่ผู้โดยสารของ Snowpiercer ต้องเผชิญในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา ปัจจัยภายนอกเกือบทำให้การเดินทางครั้งสุดท้ายของซีรีส์ไซไฟระทึกขวัญเรื่องนี้ต้องตกราง ในช่วงหนึ่งดูเหมือนว่าซีซั่นที่ 4 จะถูกเขียนออกเพื่อลดภาษีเช่นเดียวกับ Coyote vs. Acme และ Batgirl ของ Warner Bros. Discovery โชคดีที่ AMC เข้ามาช่วยไว้ได้ทัน ทำให้เราได้ชมบทสรุปสุดท้ายที่น่าพอใจ เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเร้าใจ และบางครั้งก็สับสนวุ่นวายใน 10 ตอนสุดท้ายของการดัดแปลงจากภาพยนตร์ของบงจุนโฮ (และหนังสือการ์ตูน Le Transperceneige โดย Jacques Lob และ Jean-Marc Rochette ที่เป็นแรงบันดาลใจ) เกี่ยวกับการเอาชีวิตรอดในยุคน้ำแข็งใหม่บนรถไฟขนาดมหึมาที่แบ่งชนชั้นอย่างชัดเจน

เนื่องจากผ่านมากว่าสองปีแล้วตั้งแต่ตอนสุดท้ายของ Snowpiercer ออกอากาศ เราจึงขอทบทวนเรื่องราวโดยย่อ: ซีซั่น 3 จบลงด้วยการพนันที่กล้าหาญ โดยแบ่งมนุษย์ที่เหลือรอดออกเป็นสองกลุ่ม ครึ่งหนึ่งยังคงอยู่บน Snowpiercer ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งตัดสินใจสร้างชุมชนนอกขบวนรถไฟ แม้ว่าส่วนใหญ่จะอยู่กับคนที่รัก แต่การแยกจากกันของผู้นำในอดีตและปัจจุบัน เมลานี คาวิลล์ (เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี) และลูกสาวของเธอ อเล็กซ์ (โรวัน บลานชาร์ด) สร้างความตึงเครียดทางอารมณ์สูงซึ่งซีซั่น 4 ได้ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่ ที่พักพิงที่รู้จักกันในชื่อ New Eden อุ่นพอที่จะอาศัยอยู่และเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระกลางแจ้ง แต่ยังมีอีกมากมายที่ต้องเรียนรู้เกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ซึ่งเพิ่มความตึงเครียดให้กับเรื่องราว การแบ่งนักแสดงออกเป็นสองกลุ่มทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สดใหม่ในฉากและความสัมพันธ์ของตัวละคร อย่างไรก็ตาม มันยังทำให้โครงเรื่องบางส่วนแตกกระจาย และซีซั่น 4 ต้องใช้เวลาสองสามตอนกว่าจะหาจังหวะที่ลงตัวได้

อย่างไรก็ตาม ตอนแรกไม่เสียเวลาในการดึงเราเข้าสู่การดำเนินเรื่อง โดยทั้งสองกลุ่มต้องเผชิญกับภัยคุกคามใหม่ที่น่าตกใจเหมือนกัน จำไว้ว่าหากใครบอกว่าพวกเขาเป็นผู้รักษาสันติภาพในขณะที่ถืออาวุธอยู่ พวกเขาอาจมีนิยามของอารยธรรมที่บิดเบี้ยว ในช่วงแรก เส้นเวลาสลับไปมา ยิ่งเพิ่มความรู้สึกแตกแยก และอาจทำให้ยากที่จะติดตามตัวละครทั้งหมด ทั้งเก่าและใหม่ สิ่งที่โชว์รันเนอร์ พอล ซบีเชฟสกี ทำได้ถูกต้องตั้งแต่ต้น คือการแสดงให้เห็นว่าสถานะใหม่ (และอันตรายเพิ่มเติมที่มันนำมา) ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ที่ผ่านความยากลำบากมามากมายในสามซีซั่นที่ผ่านมาอย่างไร

ยกตัวอย่างเช่น อังเดร เลย์ตัน (ดาวีด ดิกส์) อดีตนักสืบที่นำกลุ่มผู้ไม่มีบน Snowpiercer ในการก่อกบฏต่อต้านผู้มีอำนาจ ตอนนี้เขาต้องเผชิญกับความท้าทายครั้งใหญ่ที่สุดเมื่อลูกสาวทารกของเขา เลียนา ถูกลักพาตัวไป เลย์ตันเคยปะทะกับตัวละครสำคัญเกือบทุกคนในซีรีส์ ความภักดีเปลี่ยนไป แต่ตรรกะและเหตุผลกลับไม่สำคัญเมื่อลูกสาวของเลย์ตันหายไป ทุกอย่างไม่แน่นอนว่าเขาจะยอมแลกเปลี่ยนอะไร และดิกส์ไม่มีอะไรมากนักที่จะทำในสองสามตอนแรกนอกจากแสดงให้เห็นถึงความไม่สามารถประนีประนอมของเลย์ตันกับสมาชิกคนอื่นๆ ของผู้นำ New Eden ที่กำลังมองหาทางออกอื่นๆ โชคดีที่นักเขียนไม่ให้เขาติดอยู่ในรูปแบบนี้นานเกินไปจนน่าเบื่อ การผลักดันระหว่างเลย์ตันและศัตรูที่กลายเป็นเพื่อนของเขา รูธ วอร์เดลล์ (อลิสัน ไรท์) มีพื้นฐานมาจากการเดินทางอันยาวนานของพวกเขา ดิกส์และไรท์ทำได้อย่างยอดเยี่ยมในการเดินบนเส้นลวดแห่งความเคารพและความรำคาญ ยกระดับเนื้อหาในทุกจังหวะ

หากคุณเหมือนฉันที่ไม่สามารถจดจำรายละเอียดเฉพาะของความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างผู้รอดชีวิตได้ทั้งหมด ไม่ต้องกลัว นักแสดงเข้าใจตัวละครของพวกเขาดีมากจนสามารถสื่อถึงขึ้นลงของความภักดีและความขัดแย้งผ่านภาษากายและน้ำเสียงเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ยังช่วยให้บทสนทนาไม่หนักเกินไปด้วยการอธิบายมากเกินไป และข้อมูลไม่ฟังดูเสแสร้งหรือเกินจริง ช่องว่างที่ยาวนานระหว่างซีซั่นไม่ได้มีการวางแผนไว้ แต่มีความเชื่อใจโดยนัยว่าเราสามารถติดตามทุกอย่างที่เกิดขึ้นนอกจอระหว่างการเติบโตของ New Eden ได้

ความลึกของนักแสดงรวมเป็นอีกหนึ่งจุดแข็ง แม้ว่าตัวละครหลักอย่างเมลานีจะหายไปเป็นเวลานาน (ซึ่งไม่ต่างจากซีซั่นที่ผ่านมามากนัก) สิ่งนี้ไม่ได้ส่งผลเสียมากเท่าที่อาจเป็นเพราะ Snowpiercer มีคู่ตัวละครที่มีอยู่แล้วและเป็นที่ยอมรับมากมายที่จะเติมเต็มช่องว่าง ในกรณีของเมลานี คือการจับคู่ระหว่างเบน (อิดโด โกลด์เบิร์ก) และทิลล์ (มิกกี้ ซัมเนอร์) ความสัมพันธ์แบบเพื่อนที่ง่ายดายของพวกเขาไม่ใช่การทดแทนความรักของพวกเขากับเมลานีและออเดรย์ (ลีนา ฮอลล์) แต่เน้นย้ำถึงความสัมพันธ์ที่มีความหมายมากมายที่มีอยู่ในโลกที่ย่ำแย่นี้ การตอบสนองของซัมเนอร์ต่อแรงกดดันและความเจ็บปวดของตัวละครของเธอเป็นไฮไลท์ของซีซั่นนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอต้องแสดงอารมณ์หลากหลายโดยมีบทพูดน้อยมาก

Snowpiercer ไม่ได้ซ่อนเร้นการกลับมาของตัวร้ายหลัก โจเซฟ วิลฟอร์ด (ฌอน บีน) ที่มีเสน่ห์ดึงดูด ซึ่งครั้งสุดท้ายที่เราเห็นเขาคือตอนที่ยอมรับการนอนหลับยาวนานจากยาเสพติดเป็นการลงโทษสำหรับการกระทำผิดของเขา วิลฟอร์ดคือแมลงสาบที่รอดชีวิตจากวันสิ้นโลก โดยมีบีนที่เพลิดเพลินกับทุกคำโต้ตอบที่เขาได้รับในซีซั่น 4 การแสดงที่เกินจริงตามมาหลังจากการฟื้นคืนชีพของตัวละคร และฉันจะผิดหวังหากได้น้อยกว่านี้จากนักประดิษฐ์ที่หลงตัวเองและโหดร้าย แม้ว่าซีรีส์จะเอนเอียงไปทางการประกาศความดีกับความชั่วที่เรียบง่ายเกินไป แตต่ความรู้สึกที่ซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงของอเล็กซ์ต่อชายที่ช่วยเลี้ยงดูเธอมาเพิ่มความละเอียดอ่อนให้กับเรื่องราว มันคงง่ายที่จะพึ่งพาบีนมากเกินไปในการเพิ่มดราม่า แต่ซบีเชฟสกีรู้ว่าเมื่อไหร่และควรใช้ไพ่ใบวิลฟอร์ดอย่างไร

แม้จะดีที่ได้เห็นเขากลับมาอย่างเต็มกำลัง แต่ก็ดีเช่นกันที่มีตัวร้ายที่ไม่ได้อยู่บนรถไฟด้วย แม้ว่าแรงจูงใจของพวกเขาจะไม่น่าสนใจนัก คลาร์ก เกรกก์เหมาะสมกับบทบาทของแอดมิรัล และหลังจากเวลาผ่านไปนาน มันก็สมเหตุสมผลที่จะมีใครสักคนอยู่ฝั่งตรงข้ามของความขัดแย้งที่ขับเคลื่อนอย่างเปิดเผยโดยภารกิจในการช่วยมนุษยชาติในระยะยาว ไม่ว่าจะมีผู้เสียชีวิตในปัจจุบันมากแค่ไหนก็ตาม อย่างไรก็ตาม เกรกก์ไม่ได้รับเนื้อหามากนักนอกเหนือจากความโหดร้ายและคำสัญญาเท็จของแอดมิรัล ไซโลที่เขาและทีมของเขาเรียกว่าบ้านให้อีกพื้นที่ที่เหมือนเขาวงกตปิดล้อม ซึ่งเบลอเข้ากับภูมิประเทศของรถไฟ Snowpiercer การจับคู่สุนทรียภาพเน้นย้ำถึงอิทธิพลที่ดำเนินการโดยตัวผู้มีอำนาจใหม่นี้ และทันทีที่ตัดกับภูมิทัศน์เปิดของ New Eden อย่างไรก็ตาม ความคล้ายคลึงกันทางสายตาทำให้ยากที่จะติดตามฉากที่เร็วกว่าบางฉากที่ตัวละครเคลื่อนที่ระหว่างสถานที่

New Eden อาจอวดอ้างสภาพอากาศที่เอื้ออำนวย แต่บรรยากาศที่น่าหวาดกลัวยังคงปกคลุมฉากใหม่ ซึ่งความระทึกขวัญเกิดขึ้นจากสิ่งที่ไม่รู้หลายอย่าง เมื่อ Oz (แซม ออตโต) บอกว่าเขาได้ยินเสียงที่นั่น ยังไม่ชัดเจนว่าเขากำลังจินตนาการหรือมีใครกำลังซ่อนตัวอยู่บนเนินเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ Snowpiercer ทำได้ดีที่สุดเมื่อผสมผสานการเอาชีวิตรอดกับความหวาดกลัวเช่นนี้: ท้ายที่สุดแล้ว ซีซั่น 1 เริ่มต้นด้วยปริศนาฆาตกรรม ซีซั่น 4 สำรวจภัยคุกคามต่อการดำรงอยู่และเหตุผลว่าทำไมความภาคภูมิใจจึงเป็นศัตรูที่แท้จริง

การอ้างอิงถึงเหตุการณ์ในอดีตไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้ และบางอย่างก็ละเอียดอ่อนกว่าอย่างอื่น ฉันชอบการกล่าวถึงว่าตัวละครได้เดินทางมาไกลแค่ไหนนับตั้งแต่ยุคของระบบชนชั้น และฉันชื่นชมที่ไม่เหมือนกับ Le Transperceneige หรือภาพยนตร์ที่โหดร้ายและชาญฉลาดของบง เวอร์ชันนี้ของ Snowpiercer ไม่เคยหลีกเลี่ยงความเชย แม้ว่าการบรรยายเสียงในตอนเริ่มต้นของแต่ละตอนจะพิสูจน์แล้วว่าไม่จำเป็นมานานแล้ว แต่ข้อความเกี่ยวกับชุมชนและการอยู่รอดก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่น่ายินดีจากความรู้สึกที่ว่า “มนุษย์คือสัตว์ร้ายตัวจริง” ซึ่งอาจทำให้การดูซีรีส์หลังวันสิ้นโลกเป็นเรื่องน่าเบื่อ ซึ่งไม่ได้หมายความว่ามันจะมีอารมณ์จริงจังแบบ “Kumbaya” รอบกองไฟในตอนสุดท้ายเหล่านี้ มีการสูญเสียที่สำคัญในซีซั่นนี้ และบางอย่างก็กระทบใจอย่างรุนแรง

ตลอดซีซั่นสุดท้าย ซีรีส์ยังคงสำรวจประเด็นที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ ความอยู่รอด และการสร้างสังคมใหม่ในสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย การตัดสินใจของตัวละครมักจะซับซ้อนและเต็มไปด้วยผลกระทบทางจริยธรรม ทำให้ผู้ชมต้องคิดตามว่าพวกเขาจะทำอย่างไรในสถานการณ์เดียวกัน นอกจากนี้ยังมีการสำรวจแนวคิดเกี่ยวกับการปกครอง การจัดสรรทรัพยากร และความยุติธรรมในสังคมที่เปราะบาง ซึ่งสะท้อนถึงปัญหาในโลกปัจจุบันของเราได้อย่างน่าสนใจ

ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครยังคงเป็นหัวใจสำคัญของเรื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ลูก มิตรภาพที่ถูกทดสอบ และการต่อสู้ภายในจิตใจของตัวละครแต่ละคน การพัฒนาตัวละครทำได้อย่างน่าเชื่อถือ โดยแสดงให้เห็นว่าประสบการณ์อันเลวร้ายได้หล่อหลอมพวกเขาอย่างไร ทั้งในแง่บวกและลบ

ด้านเทคนิคโปรดักชัน Snowpiercer ยังคงน่าประทับใจด้วยฉากที่สมจริงทั้งภายในรถไฟและในโลกน้ำแข็งภายนอก เอฟเฟกต์พิเศษช่วยสร้างความรู้สึกถึงขนาดและอันตรายของโลกหลังวันสิ้นโลกได้อย่างดี ในขณะที่การออกแบบเครื่องแต่งกายและฉากยังคงมีรายละเอียดที่น่าทึ่งซึ่งช่วยเสริมสร้างโลกที่แปลกประหลาดแต่น่าเชื่อถือนี้

แม้ว่าจะมีจุดอ่อนบางประการ เช่น การเล่าเรื่องที่สับสนในช่วงแรกและการพัฒนาตัวละครใหม่บางตัวที่ไม่ลึกซึ้งเท่าที่ควร แต่ซีซั่นสุดท้ายของ Snowpiercer ก็สามารถส่งท้ายได้อย่างน่าพอใจ มันให้ความรู้สึกของการปิดฉากสำหรับตัวละครที่เราได้ติดตามมาตลอดสี่ซีซั่น ในขณะเดียวกันก็ทิ้งคำถามบางอย่างไว้ให้ผู้ชมได้ครุ่นคิดต่อไป

สรุป

Snowpiercer ซีซั่น 4 เป็นการส่งท้ายที่สมศักดิ์ศรีสำหรับซีรีส์ที่ท้าทายและน่าติดตามนี้ แม้จะมีอุปสรรคในโปรดักชัน แต่ทีมสร้างก็สามารถส่งมอบซีซั่นสุดท้ายที่ตื่นเต้น ลึกซึ้ง และน่าจดจำได้ ด้วยการผสมผสานระหว่างแอ็คชั่น การเอาชีวิตรอด และการสำรวจธรรมชาติของมนุษย์ Snowpiercer ยังคงเป็นผลงานไซไฟที่โดดเด่นซึ่งจะอยู่ในความทรงจำของแฟนๆ ไปอีกนาน การแสดงที่ยอดเยี่ยมของนักแสดงนำ การเล่าเรื่องที่ซับซ้อน และภาพที่น่าประทับใจทำให้ซีซั่นสุดท้ายนี้เป็นการเดินทางที่คุ้มค่าสำหรับผู้ชมที่ติดตามมาตั้งแต่ต้น แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ Snowpiercer ก็จบลงด้วยความแข็งแกร่งโดยยังคงความซื่อสัตย์ต่อแก่นของเรื่องราวและตัวละครที่ทำให้มันโดดเด่น