เรื่องน่าสนใจ

100 ภาษาเหนือ เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้!

คำเมือง หรือ ภาษาเหนือ เป็นภาษาถิ่นของชาวไทยทางภาคเหนือ เป็นอาณาจักรล้านนาเดิม ได้แก่ เชียงใหม่, เชียงราย, อุตรดิตถ์, แพร่, น่าน, แม่ฮ่องสอน, ลำพูน, ลำปาง, พะเยา และยังมีการพูดและการผสมภาษากันในบางพื้นที่ของจังหวัดตาก, สุโขทัย และเพชรบูรณ์

คำเมืองมีไวยากรณ์คล้ายกับภาษาไทยกลางแต่ใช้คำศัพท์ไม่เหมือนกันและไวยากรณ์ที่แตกต่างกันอยู่บ้าง แต่เดิมใช้คู่กับอักษรธรรมล้านนาซึ่งเป็นตัวอักษรของอาณาจักรล้านนาที่ใช้อักษรมอญเป็นต้นแบบ

รัฐไทยในช่วง 2483 ได้สั่งห้ามใช้อักษรธรรมล้านนาและคำเมืองในที่สาธารณะ และให้เผาตำราเรียนในภาษาล้านนา เพื่อทำลายรากเหง้าท้องถิ่นหลังผนวกล้านนาเข้ากับตน แต่คำเมืองยังคงได้รับการใช้งานในชีวิตประจำวันสืบมา

ภาษาเหนือ

วันนี้เราได้รวบรวมภาษาเหนือกว่า 100 คำ ที่ได้ยินกันบ่อย ๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวันมารู้จักความหมายภาษาเหนือกัน

ภาษาไทยภาษาเหนือแปลว่า
ขอบคุณยินดีเจ้า
กลับบ้านปิ๊กบ้าน
คิดถึงกึ๊ดเติง
อย่าคิดมากจ๊ะไปกึ๊ดนัก
คิดไม่ออกกึ๊ดหม่ะออก
อย่าพูดเสียงดังจ๊ะไปอู้ดัง
อร่อยมากจ๊าดลำ
อร่อยลำ
อย่าพูดมากจ๊ะไปปากนัก
อยากไข
อยากอ้วก อยากอาเจียน ใค่ฮาก
ให้หื้อ
ห่วงห่วง
เหรอก๊ะ
เหนื่อยอิด หม้อย
สบายอกสบายใจซว่างอกซว่างใจ๋
สวมรองเท้าซุบแข็บ
สะดุดข้อง
สวยจังเลยนะงามหลายน้อ
วิ่งล่น
ลื่นล้มผะเริด
รักฮัก
รู้ฮู้
พูดอู้
นั่งวางเฉย นั่งหัวโด่นั่งคกงก (ก๊กงก)
นั่งลงไปเต็มที่ตามสบาย (โดยไม่กลัวเปื้อน)นั่งเป้อหละเหม้อ ,นั่งเหม้อ
นั่งยอง ๆนั่งข่องเหยาะ,หย่องเหยาะ
นั่งไขว่ห้างเอาเท้าข้างหนึ่งพาดบนเข่านั่งปกขาก่ายง้อน
นั่งพับเพียบนั่งป้อหละแหม้
นั่งขัดสมาธินั่งขดขวาย
เที่ยวแอ่ว
ทำยะ
ตกบันไดตกคันได
ดูผ่อ
เด็กละอ่อน
ใช้ใจ๊
จริงแต๊
เจ็บเจ๊บ
คิดกึ๊ด
เครียดเกี้ยด
ขี่หลังคน (เกาะ)เก๊าะ
ขโมยขี้ลัก
ขี้เหนียวขี้จิ๊
กลับปิ๊ก
โกรธโขด
โกหกวอก ,ขี้จุ๊
กางร่มกางจ้อง
ก่ายปาด อิง
กำปั้น หมัดลูกกุย
กินกิ๋น
แบบนี้ อย่างนี้จะอี้
แบบนั้น อย่างนั้นจะอั้น
ใหญ่หลวง
เหนียวตั๋ง
ร่มเงาฮ่ม
ร่มกันแดด-กันฝนจ้อง
นะเน้อ
ไม่หมะ
เป็นเป๋น
เช่นเจ้น
ถึงเถิง
ก็ก่
โง่ง่าว
รองเท้าฟองน้ำแค็บ
ผ้าห่มผ้าต๊วบ
ผ้าเช็ดตัวผ้าตุ้ม
ยาสูบซีโย
ช้อนจ๊อน
ทับพีป้าก
กรรไกรมีดยับ ,มีดแซม
รองเท้าเกือก ,เกิบ
เข็มขัดสายแอว ,สายฮั้ง
กระดุมบะต่อม
ถุงเท้าถุงตี๋น
จิ้งเหลนจั๊ก-กะ-เหล้อ
จิ้งหรีดจิ้กุ่ง ,จิ้หีด
ปลาไหลปลาเอี่ยน ,ปลาเหยี่ยน
กิ้งก่าจั๊ก-ก่า
ค้างคกค้างคาก กบตู่
ลูกอ๊อดอีฮวก
อิฐบ่าดินกี่
คำเล่าลือกำสีเน
เรือนเฮือน
โรงเรียนโฮงเฮียน
ปฏิทินปั๊กกะตืน
พี่สาวปี่
ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอาอุ้ย (เช่น แม่อุ้ย ป้ออุ้ย)
พี่ชายอ้าย,ปี่
พ่อป้อ
พวกเราหมู่เฮา, เฮาเขา
พวกเธอสูเขา (สุภาพ), คิงเขา (ไม่ค่อยสุภาพ)
พวกเขาหมู่เขา
ผู้หญิงแม่ญิง
ผู้ชายป้อจาย
เขา (สรรพนามบุรุษที่ 3)เปิ้น
ฉันเปิ้น (สุภาพ) , ฮา (ไม่ค่อยสุภาพ)
เธอตั๋ว (สุภาพ) , คิง (ไม่ค่อยสุภาพ)
อิจฉาขอย
อ้วกแตกฮากแตก
โกหก ,ตอแหลวอก
โรงพยาบาลโฮงยา
บ้านเฮือน
อะไรอะหยัง 
อารมณ์เสียใจ๋ขึ้น
หิ้วติ้ว 
เรียกฮ้อง
เย็นนี้แลงนี้
อร่อยลำ
วันพระวันศีล
อย่างไรจะได
อย่ารีบจะไปพั่ง
อย่างนั้นจะอั้น
 ด้วยโตย
อยากเห็นไค้หัน
โกหกขี้จุ๊
ทำยะ
ไม่บ่
มอง ,ดูผ่อ
คอยท่า
ให้หื่อ
เห็นหัน
หิวผู้ชายแฮ่นป้อจาย
ระริกระรี้สลิดดก
เอาแต่ใจเอาแต่ใจ๋ตั๋วเก่า
ดอกปีปกาสะลอง
กางเกงเตี่ยว
ช้างจ๊าง
ทัพพีป้าก
กะลากะโล้ง
สวัสดีสวัสดีเจ้า
โมโหโขด
ฝันดีฝันดีเน้อ
แม่อิแม่
ตลาดกาด

ผักผลไม้ภาษาเหนือ

วันนี้เราได้รวบรวมผักผลไม้ภาษาเหนือที่ได้ยินกันบ่อย ๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวันมารู้จักความหมายผักผลไม้ภาษาเหนือกัน

ผักผลไม้ภาษาไทยผักผลไม้ภาษาเหนือแปลว่า
สับปะรดบะนัด, บะขะนัด, บ่อนัด
แตงโมบะเต้า
มะละกอบะก้วยเต๊ศ
แตงล้านม่ะแต๋งซั้ง
กล้วยน้ำว้าก้วยอ่อง / ก้วยนิอ่อง
มะตูมบะปีน
ส้มเขียวหวานส้มเกลี้ยง เขียวหวาน
น้อยหน่าม่ะหน้อแหน้ / น้อยแหน้
บวบงูม่ะนอยงู
แตงกวาบะแต๋ง
กล้วยก้วยใต้ ,ก้วยลิอ่อง ,ก้วย โก๊ย
กล้วยน้ำว้าก้วยใต้
มะเขือเปราะบะเขือผ่อย
มะเขือยาวบะเขือขะม้า
มะระขี้นกบะห่อย
พุทราหม่ะตัน
ละมุดหม่ะมุด
ขนุนหม่ะหนุน,บ่ะหนุน
มะพร้าวบะป๊าว
ส้มโอบะโอ
กระท้อนบะตื๋น หมะต้อง
มะปรางบะผาง
ฝรั่งบ่ะหมั้น,บะแก๋ว
ฟักทอง บะฟักแก้ว ,บะน้ำแก้ว ,น้ำแก้ว
ฟักเขียวบะฟักหม่น
มะเขือเทศบะเขือส้ม
กระท้อนบะตึ๋น
ตะไคร้ชะไคร
มะแว้งบะแขว้งขม
มะเขือพวงบะแขว้ง ,บ่ะแขว้งกุลา
ผักตำลึงผักแคบ
ชะพลูผักแค ,ใบปูนา ,ปูลิง
ลูกยอหม่ะต๋าเสือ
คึ่นช่ายผักกะพึน ,กำพึน (กะปึน)

อ่านต่อ

NaniTalk S.

เป็นนักเขียนที่ขยันขันแข็งและมุ่งมั่นที่จะผลิตเนื้อหาที่มีคุณภาพ เรียนรู้และเติบโตอยู่เสมอ เชื่อว่าเนื้อหาที่ดีสามารถสร้างผลกระทบเชิงบวกต่อโลกได้

บทความที่เกี่ยวข้อง

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

Back to top button