เห็ดขี้ควาย เป็นเห็ดป่าที่พบได้ทั่วไปในประเทศไทย มักขึ้นอยู่ตามพื้นดินในป่าดิบชื้น ลักษณะของเห็ดมีสีน้ำตาลอ่อน หมวกเห็ดนูนแบน คล้ายกองขี้ควาย เห็ดชนิดนี้แม้จะมีหน้าตาที่ดูน่ารับประทาน แต่ทว่ากลับแฝงไว้ด้วยพิษร้ายแรงที่อาจถึงชีวิต
เห็ดขี้ควายคืออะไร?
เห็ดขี้ควาย (Psilocybin) หรือบางคนอาจจะเรียกว่า เห็ดเมา เห็ดวิเศษ เป็นเห็ดที่มีสารออกฤทธิ์ต่อประสาท ทำให้เกิดอาการมึนเมาและประสาทหลอน พบได้ทั่วไปในประเทศไทย นิยมขึ้นตามมูลสัตว์ เช่น มูลวัว มูลควาย โดยจะมีลักษณะคล้ายฟางแห้ง และมีสีน้ำตาลเข้มบริเวณกลางดอก
สารอันตรายในเห็ดขี้ควาย
สารอันตรายสำคัญในเห็ดขี้ควายคือ ไซโลไซบิน (psilocybin) และไซโลซิน (psilocin) ซึ่งเป็นสารหลอนประสาท ส่งผลต่อการรับรู้และอารมณ์ของผู้บริโภคเข้าไป หลายคนมีความเชื่อผิดๆ ว่าเห็ดขี้ควายจะให้ความรู้สึกสนุกสนานเหมือนดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แต่แท้จริงแล้วความรุนแรงของอาการจากเห็ดขี้ควายส่งผลกระทบร้ายแรงกว่ามาก
อาการผู้ที่ได้รับพิษเห็ดขี้ควาย
เมื่อรับประทานเห็ดขี้ควายเข้าไป พิษจากเห็ดจะส่งผลต่อร่างกายและระบบประสาทโดยตรง อาการที่พบได้มีดังนี้:
- อาการทางกาย: คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย ปวดศีรษะ มึนงง ตาพร่า ชีพจรเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง
- อาการทางประสาท: เห็นภาพหลอน ประสาทหลอน ควบคุมสติไม่ได้ เกิดความวิตกกังวลอย่างรุนแรง
ความผิดและโทษตามกฎหมาย
เนื่องจากเห็ดขี้ควายมีสารที่ส่งผลกระทบต่อระบบประสาทอย่างร้ายแรง ในประเทศไทยจึงจัดให้เห็ดขี้ควายทุกส่วนเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 5 ผู้ที่ครอบครอง เพาะปลูก หรือจำหน่ายจะมีความผิดตามกฎหมาย โดยมีโทษทั้งจำและปรับในอัตราที่สูง
วิธีป้องกันและปฐมพยาบาลเบื้องต้น
วิธีที่ดีที่สุดคือไม่ลอง ไม่เสี่ยง การเก็บเห็ดป่ามารับประทานเองหากไม่รู้จักเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมาก หากสงสัยว่ามีผู้ได้รับพิษเห็ดขี้ควาย ให้รีบทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นโดยการทำให้อาเจียนเพื่อขับพิษออกมา และรีบนำส่งโรงพยาบาลโดยด่วน
สรุป
เห็ดขี้ควาย ถึงแม้จะหาได้ง่ายและมีฤทธิ์ดึงดูดให้บางคนอยากทดลอง แต่พิษและอันตรายของมันร้ายแรง มีผลต่อทั้งร่างกายและจิตใจ อีกทั้งยังผิดกฎหมายอย่างชัดเจน การบอกต่อถึงโทษของเห็ดชนิดนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญ
