นิทานอีสป : ชาวประมงกับปลาตัวน้อย (The Fisherman & the Little Fish)
ชาวประมงกับปลาตัวน้อย
ชาวประมงคนหนึ่ง นั่งตกปลาอยู่ริมทะเลเป็นเวลานาน แต่ก็ยังไม่ได้ปลาสักตัว เขาจึงนั่งต่อไปจนเวลาเย็น เพราะหวังว่าจะได้ปลากลับไปบ้าง ในที่สุดก็มีปลาตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งมาติดเบ็ด
ลูกปลาจึงร้องขอชีวิตว่า “ได้โปรดเถอะท่าน ข้ายังตัวเล็กเกินกว่าจะให้ท่านกินได้ในตอนนี้ ถ้าท่านปล่อยข้ากลับลงไปยังแม่น้ำ อีกไม่นานข้าก็จะเติบโตขึ้น แล้วท่านจะนำข้าไปปรุงอาหารชั้นเลิสได้”
ชาวประมงหัวเราะแล้วพูดว่า “ไม่หรอก เจ้าปลาน้อย ถ้าข้าปล่อยเจ้าไป เรื่องอะไรเจ้าจะกลับมาให้ข้าจับอีกเล่า”
The Fisherman & the Little Fish
A poor Fisherman, who lived on the fish he caught, had bad luck one day and caught nothing but a very small fry. The Fisherman was about to put it in his basket when the little Fish said:
“Please spare me, Mr. Fisherman! I am so small it is not worth while to carry me home. When I am bigger, I shall make you a much better meal.”
But the Fisherman quickly put the fish into his basket.
“How foolish I should be,” he said, “to throw you back. However small you may be, you are better than nothing at all.”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ของที่ได้มาแม้เพียงเล็กน้อย ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย
A small gain is worth more than a large promise.
