นิทานอีสป : ลากับหมาป่า (The Wolf & the Ass)

1 minute read

ลากับหมาป่า

สารบัญ show

ลาตัวหนึ่งกำลังกินหญ้าในทุ่งแย่างเพลิดเพลิน บังเอิญหมาป่าตัวหนึ่งผ่านมาเห็นเข้าก็คิดจะจับลากินเป็นอาหาร ลารู้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัวจึงแกล้งทำเป็นเจ็บเท้า แล้วขอร้องให้หมาป่าช่วย “ท่านช่วยดึงหนามที่ตำเท้าข้าอยู่ออกให้หน่อยได้ไหม” หมาป่าถามว่า “แล้วทำไมข้าถึงต้องช่วยเจ้าด้วยล่ะ” “ถ่าท่านไม่ดึงหนามออกก่อน แล้วท่านกินข้าเข้าไป หนามมันก็จะไปตำคอท่านน่ะสิ” หมาป่าเห็นว่าลาพูดมีเหตุผล จึงก้มลงไปจะดึงหนามออกจากเท้าลา ลาได้จังหวะก็เตะเช้าที่หน้าหมาป่าเต็มแรงแล้วรีบวิ่งหนีไป หมาป่าได้แต่บ่นกับตัวเองว่า “ทำไมข้าถึงได้พยายามช่วยมันทั้งที่ข้ารู้วิธีการฆ่ามันแท้ ๆ”

The Wolf & the Ass

An Ass was feeding in a pasture near a wood when he saw a Wolf lurking in the shadows along the hedge. He easily guessed what the Wolf had in mind, and thought of a plan to save himself. So he pretended he was lame, and began to hobble painfully.

When the Wolf came up, he asked the Ass what had made him lame, and the Ass replied that he had stepped on a sharp thorn.

“Please pull it out,” he pleaded, groaning as if in pain. “If you do not, it might stick in your throat when you eat me.”

The Wolf saw the wisdom of the advice, for he wanted to enjoy his meal without any danger of choking. So the Ass lifted up his foot and the Wolf began to search very closely and carefully for the thorn.

Just then the Ass kicked out with all his might, tumbling the Wolf a dozen paces away. And while the Wolf was getting very slowly and painfully to his feet, the Ass galloped away in safety.

“Serves me right,” growled the Wolf as he crept into the bushes. “I’m a butcher by trade, not a doctor.”