นกนางแอ่นและนกอีกา นิทานพื้นบ้านอันแสนคลาสสิกที่สอนเราถึงความสำคัญของความเป็นตัวของตัวเองและการยอมรับผู้อื่น
นกนางแอ่นกับกา
วันหนึ่งในฤดูร้อน นกนางแอ่นตัวหนึ่งยืนอวดโฉมอยู่บนกิ่งไม้ ขณะที่มันกำลังหลงใหลในความสวยงามของขนมันอยู่นั้น ก็มีกาตัวหนึ่งบินลงมาเกาะที่กิ่งไม้ มันจึงดูถูกกาว่า “กาขนดำอย่างเจ้า อย่าคิดมาเทียบความงามกับข้าเลย” เจ้ากาจึงตอบกลับไปว่า “ขนของเจ้าอาจจะดูดีในฤดูร้อน แต่ขนที่ดำหนาของข้าจะให้ความอบอุ่นแก่ข้าได้ตลอดทั้งฤดูหนาวเลยทีเดียว”
The Swallow & the Crow
The Swallow and the Crow had an argument one day about their plumage.
Said the Swallow: “Just look at my bright and downy feathers. Your black stiff quills are not worth having. Why don’t you dress better? Show a little pride!”
“Your feathers may do very well in spring,” replied the Crow, “but—I don’t remember ever having seen you around in winter, and that’s when I enjoy myself most.”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
งามไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่มีประโยชน์
Friends in fine weather only, are not worth much.
